De voorverkiezingen voor de Amerikaanse president zijn in volle gang. Dagelijks komen Bernie Sanders, Ted Cruz, Hillary Clinton en Donald Trump voorbij op de Nederlandse televisie. Toch zullen velen van ons een andere kandidaat op de voet volgen, want ook in House of Cards zijn de kaarten weer geschud en moet zittende president Underwood zijn nominatie halen zodat hij nu als gekozen president zijn werk voort kan zetten.
Het derde seizoen van House of Cards was achteraf gezien niet het meest spectaculaire seizoen van de serie. Dit kwam doordat het nogal gewoontjes was en niet de spanning bood die de eerdere twee seizoenen wel hadden. Is de serie die 8,5 dan nog steeds waard? Met dit nieuwe seizoen in ons achterhoofd misschien niet, maar toch is House of Cards nog steeds de moeite waard. Op het eind van het derde seizoen zagen we dat Claire Underwood (Robin Wright) haar spullen pakte en Francis ‘Frank’ Underwood (Kevin Spacey) vaarwel zei. Iets wat Frank natuurlijk niet lichtzinnig oppakt en daar begint ook het vierde seizoen mee.
Het vierde seizoen begint ijzersterk met een Claire Underwood die zich niet meer voor de kar laat spannen door haar echtgenoot. Frank had altijd het idee dat hij het wel ging redden in zijn eentje en dat zijn vrouw een extraatje was dat hem hielp aan een meerderheid. Nu blijkt dat hij zijn vrouw nog harder nodig heeft dan voorheen. Het is een felle strijd tussen Claire en Frank Underwood waarbij de winnaar niet voor de hand liggend is. Het eerste gedeelte van dit seizoen richt zich dus niet alleen op de voorverkiezing, maar vooral op de huwelijksproblemen van beide personages. Het derde seizoen richtte zich vooral op de voorverkiezingen en dit vierde seizoen gaat weer een stap verder. De kandidaat is gekozen en nu moet er gekeken worden naar de positie van de vicepresident.
Het verhaal schommelde in het derde seizoen nogal doordat er veel thema’s tegelijkertijd in beeld gebracht werden. Het vierde seizoen doet het nu juist rustiger aan, en brengt vooral bezoekjes aan Texas en blijft zich daarnaast voornamelijk in Washington afspelen. Toch zijn de locaties niet hetgeen waarvoor je dit vierde seizoen gezien moet hebben. Het verhaal is ditmaal echt de reden om het hele seizoen in zijn geheel bekijken. Zo is de hoofdrol voor Robin Wright als Claire Underwood. We zien namelijk voor het eerst iets wat wij nog niet eerder gezien hebben bij haar: emotie. Zij zoekt haar toevlucht bij haar terminaal zieke moeder. Maar ook andere personages uit eerdere seizoenen komen aan bod, zoals Nathan Darrow in de rol van Edward Meechum, die ook weer prominent in beeld is. Ook Sebastian Arcelus als Lucas Goodwin mag zijn rol als journalist weer op zich nemen en hij zorgt misschien wel voor de grootste twist in dit verhaal. Uiteraard is er ook plek voor nieuwkomers zoals Neve Campbell, bekend als Sidney Prescott uit Scream, die de rol van campagneleider LeAnn Harvey op zich neemt.
Zoals eerder vermeld was het derde seizoen van House of Cards zeker niet slecht, maar blijkt achteraf toch minder goed aan te sluiten op het tweede seizoen. Het vierde seizoen maakt dit helemaal goed doordat het weer net zo duister is als voorheen. Dit komt vooral doordat Frank Underwood er een rivaal bij heeft gekregen die niet onder doet voor hem. Joel Kinnaman, bekend als Stpehen Holder uit de Amerikaanse The Killing, speelt de rol van Will Conway, de Republikeinse kandidaat die niet vies is van een smerig spelletje. Hij en Frank Underwood zullen daarom dit seizoen elkaar vaak treffen voordat de verkiezingen gehouden worden. Niet alleen zal hij de strijd moeten aangaan met deze kandidaat, maar is er wederom een journalistiek onderzoek aan de gang naar zijn praktijken in de eerdere seizoenen. De grote vraag is dan ook: zal hij het vijfde seizoen halen?
wijnand krabman
De makers van House of cards flirten op een hele handige wijze met de actualiteit. Natuurlijk zeggen ze dat de personage niet zijn gebaseerd op bestaande personen, maar de patronen en machinatie van machthebbers zijn herkenbaar in deze parallelle realiteit.