Wat gaat erom in het hoofd van een 11-jarig meisje wanneer zij met haar ouders verhuist naar een andere stad? Wanneer ze nieuwe vrienden moet maken op een nieuwe school en haar hobby, ijshockey, ook in San Francisco wilt beoefenen? In de nieuwste Disney Pixar film komen we hier achter door middel van vijf verschillende karaktertjes, welke zich in het hoofd van de 11-jarige Riley bevinden. Al snel wordt duidelijk dat Riley niet veel plezier kan ontdekken in de nieuwe stad en moeten de vijf emoties zien samen te werken om Riley te helpen in deze fase. Tijdens een groot avontuur door Rileys herinneringen moeten Joy en Sadness een aantal kernherinneringen zien te behouden, en komen we erachter dat goede herinneringen soms ook voor tranen kunnen zorgen.
Inside Out, die in het Nederlands de titel Binnenstebuiten heeft, zou een van de betere Pixar films ooit worden. Regisseurs Pete Doctor en Ronaldo del Carmen – die overigens ook onderdeel waren van het schrijversteam – hebben absoluut hun best gedaan. De film is al een paar weken uit in Amerika en de positieve recensies vliegen dan ook om je oren. Deze enigszins psychologische film voor beginners, laat zien wat voor invloed een verhuizing heeft op een jong meisje en welke tegenstrijdige gevoelens daarmee gepaard gaan. De kijker komt terecht in de emotionele wereld van Riley, waar we kennis maken met de vijf emoties: Joy, Sadness, Anger, Fear en Disgust. De stem van de altijd opzwepende en positief gestemde Joy, wordt ingesproken door Amy Poehler die je heerlijk meetrekt in het verhaal. Wanneer zelfs Joy geen raad meer weet met de situatie, wordt het wel heel lastig. De overige stemmen worden ingesproken door relatief minder bekende acteurs, maar allen weten de emoties zeer goed over te brengen. Phyllis Smith spreekt bijvoorbeeld heel overtuigend de altijd treurige en deprimerende stem van Sadness in en de animaties erbij maken het perfect af.
Zodra Riley wordt geboren zien we het ontstaan van haar emoties en hoe het proces van herinneringen opslaan begint. Herinneringen en kernherinneringen hebben allemaal hun eigen plek en bovendien een eigen eiland in de hersenen van Riley. Met het ouder worden komen er steeds meer herinneringen bij die hun eigen emotie hebben. Zoals bij een ieder ander, worden de keuzes die je maakt beïnvloedt door je emoties. Deze emoties besturen Riley vanuit de hersenen. Joy is altijd vrolijk en positief waarmee ze de andere emoties opzweept en de belangrijkste van het stel is. Sadness is er voor je wanneer je het even niet ziet zitten en wanneer je iemand nodig hebt om mee te huilen. Op een gegeven moment moeten tegenpolen Joy en Sadness samen werken om ervoor te zorgen dat Riley niet in een depressieve staat belandt. De overige drie emoties zijn meer bijrollen. Anger is de uitlaadklep, Fear zorgt ervoor dat Riley niets overkomt en is daarmee de meeste oplettende emotie. Disgust vindt eigenlijk alles vies en maakt van San Francisco ‘San Franstinko’. Echter hebben de vijf emoties allen invloed op elkaar en dus ook op Rileys gedrag en keuzes.
Wanneer op een gegeven moment niet alle emoties meer voor Riley kunnen zorgen, wordt pas duidelijk hoe belangrijk de verschillende emoties zijn en dat we zonder hun minder goed kunnen nadenken. Dit levert een aantal interessante en erg grappige momenten op. Echter is Inside Out niet alleen maar komedie. Uiteraard zijn er ontzettend grappige momenten die je hard op laten lachen, maar het ontroerd je ook. Sommige scènes zijn dan ook erg herkenbaar, met betrekking tot de nachtmerrie en de ‘lava-scène’. De karakters van de verschillende emoties zijn ook dermate verschillend dat dit ook voor lachwekkende momenten kan zorgen. De nadruk ligt echter op de (negatieve) gevoelens die Riley heeft nadat ze zijn verhuisd naar San Francisco. Hoe zij hier bovenop komt en weer in een positieve flow terecht komt. De emoties Joy en Sadness zijn dé emoties die hier voor moeten zorgen.
Een ander ontzettend leuk karakter is Bing Bong, het denkbeeldige vriendje van een jonge Riley. De roze gekleurde Bing Bong is een kruising tussen een kat, dolfijn en olifant en leeft tussen Rileys herinneringen. Hij moet de reddende hand zijn voor Joy en Sadness, maar natuurlijk loopt het allemaal net iets anders dan gehoopt voor de twee emoties. Een van de laatste scènes met de grappige Bing Bong kan voor sommigen onder ons best ontroerend zijn. Aangezien de film zich voornamelijk afspeelt in het hoofd van Riley zitten hier ook de meest interessante karakters. Rileys ouders zijn natuurlijk ook aanwezig in de film, maar er is slechts één scène die er echt uitspringt. Dit is de bekende scène van de trailer, wanneer we ook de emoties van de ouders zien. Het is een absoluut genot om uiteindelijk de gehele scène te zien. Tijdens de end-credits krijgen we ook nog even een blik ‘achter de schermen’ op andere karakters die in de film voorkwamen.