Chapter Two
Twee jaar jaar geleden kwam IT in de bioscoop. Deze remake van een wat oudere IT-film sloeg direct aan over de gehele wereld. De film bleef trouw aan het gelijknamige boek van Stephen King. De film kreeg van ons een 8.5 en stond op de zevende plek in de Film Top 50 van 2017. De film brak het ene record na het andere en regisseur Andy Muschietti probeert dat met het tweede deel wederom te doen. Maar slaagt hij hier ook dit keer in? Het gaat spannend worden, want in de tussentijd heeft Muschietti geen nieuwe film geregisseerd. Wel heeft hij inmiddels de DC verfilming van The Flash naar zich toe getrokken.
De productie van IT Chapter Two begon eigenlijk al heel snel na het verschijnen van het eerste deel. Er werd ook gezegd dat Chapter Two niet gezien moest worden als een vervolg, maar eerder als het verlengde van de eerste film. In de eerste film lag de focus vooral op de jongeren. In het tweede deel ligt de nadruk op de volwassenen met hier en daar een flashback naar de jongeren: scenes die al voorkwamen in het eerste deel en verlengde scenes van wat niet getoond is.
Welkom in Derry
De opening van Chapter Two sluit naadloos aan op het boek van hoe het 27 jaar later is. Iets wat in de oudere televisiefilm niet naar voren kwam. Ook andere momenten op het begin sluiten goed aan op het verhaal wat de fans van het boek kennen. Daarmee gaat de film al de goede kant op, vooral omdat je als kijker weet wat je dan te wachten staat. De groep herenigt zich uiteindelijk in een restaurant en na behoorlijk wat gezelligheid komt het toch ter sprake. Wat is er fout gegaan in het vorige deel? Daarmee komen ook de angsten weer terug bij de hoofdpersonen en moet er goed nagedacht worden over de vervolgstappen. So far so good.
Toch gaat het halverwege de film eigenlijk goed mis. De momenten waarin wordt teruggekeken naar het verleden zijn goed in elkaar gezet, maar Muschietti heeft ineens besloten om toch behoorlijk af te wijken van het boek. Hierdoor blijft het zelfs voor de fans wel spannend, ondanks dat belangrijke momenten in het verhaal toch hetzelfde blijven. De nadruk van Chapter Two ligt echt op het verdrijven van IT en alles wat daarbij komt kijken. En dat is best jammer, want het vorige deel liet zo mooi zien wat vriendschap nu precies is. Het personage van Henry Bowers kwam daarbij goed uit de verf. In Chapter Two heeft dit personage drie noemenswaardige scenes waarbij er twee echt goed zijn. Er wordt verder niets met dit personage gedaan en dat is een gemiste kans.
Minder eng
Wat ook nog eens meespeelt is dat Chapter Two minder eng is. De film duurt bijna drie uur en kent vooral voorspelbare jump scares. Waar je bij het eerste deel je nog wel eens echt rot schrok, is dat in Chapter Two veel minder aanwezig. Het is nu meer verhaal gedreven en dat is dan weer beter dan het eerste deel. Toch kijk je deze twee films vooral omdat het horror is en je rot schrikken hoort daar gewoon bij. Het is daarmee jammer dat er in dit deel toch verkeerde keuzes gemaakt zijn. Vooral tegen het einde merk je dat de gemaakte keuzes de film toch gaan opbreken. Het einde van de film wordt gewoon te lang uitgerekt en het tussengedeelte is dan juist weer te kort uitgewerkt. Er is geprobeerd zoveel mogelijk elementen te proppen in een te korte tijd.
Visueel is Chapter Two echt weer een pareltje, maar vanwege de voorspelbaarheid komen deze momenten zo slecht aan bij je als kijker. Pennywise is nog steeds angstaanjagend om aan te kijken en ook de monsters uit het eerste deel zien we geregeld terug. Ook kleine schattige hondjes zien we voorbijkomen en ander gespuis. Ze hadden het alleen allemaal net iets enger moeten maken. Daarnaast worden ook veel personages geïntroduceerd waarmee niets gedaan wordt in het verhaal, terwijl zij juist in het boek een grote rol spelen.
Niet bezuinigd
Op de cast is zeker niet bezuinigd. Alle acteurs en actrices uit het eerste deel maken ook in Chapter Two weer hun opwachting. Weliswaar in een flashback, maar het is toch weer een kans voor hen om zich te bewijzen in dit deel. Grote namen in Chapter Two zijn vooral Jessica Chastain (Beverly Marsh), James McAvoy (Bill Denbrough) en Bill Skarsgård (Pennywise). Chastain als Beverly is ontzettend goed gecast en ze neemt het goed op zich. James McAvoy weet als Bill Denbrough het ook aardig te doen, maar toch is hij minder overtuigend. De grote ster is en blijft Bill Skarsgård als Pennywise. Ieder moment dat je hem ziet weet je dat het raak is, ondanks dat hij voorspelbaar. Een andere keuze voor Pennywise was ook niet goed geweest. De rest van de cast probeert het wel en je zult geregeld sympathie opbrengen voor Bill Hader als Richie Tozier.
Het vervolg op It
Mogelijk niet beschikbaar
