Er duiken meerdere lijken op in de stad, van personen die op gruwelijke wijze om het leven zijn gebracht. Allemaal zijn ze gekenmerkt met de signatuur van seriemoordenaar John ‘Jigsaw’ Kramer, maar hij overleed tien jaar geleden… of toch niet? Is John Kramer terug om mensen eraan te herinneren wat een mensenleven waard is of is dit het werk van een getalenteerde na-aper? De politie staat voor een raadsel, want alles wijst erop dat de beruchte seriemoordenaar de moorden heeft gepleegd en dus nog in leven is.
Jigsaw is het achtste deel in de Saw-reeks en is daarmee het vervolg op Saw 3D: The Final Chapter. De makers hebben duidelijk niet hun belofte gehouden, want zeven jaar na de zeer slecht ontvangen afsluiter van de franchise is er toch een nieuw deel verschenen. Eigenlijk is er nauwelijks iets veranderd aan de bekende formule en dat maakt dat Jigsaw prima te kijken is zonder dat je de eerste zeven delen gezien moet hebben, behalve dan dat je wel moet weten wie John Kramer is. Ook zul je wat referenties missen. Waar de eerste zeven films samen een groot, gecompliceerd verhaal vormden, is Jigsaw een op zichzelf staand deel (vooralsnog).
Voor diegenen die onder een steen hebben geleefd: John Kramers slachtoffers zijn misdadigers (alle soorten en maten) en mensen die vergeten zijn wat een mensenleven waard is. Voor hen heeft hij spellen ontworpen, waarbij ze de dood in de ogen kijken. In principe is er (meestal) een manier om er levend uit te komen, maar doordat de slachtoffers zelfzuchtig zijn en niet bereid zijn om te lijden voor hun zonden, komen ze op gruwelijke wijze om het leven. In John Kramers ogen bewijst hij de mensheid een dienst. Ook anderen raken geïnspireerd door zijn werk. Zij worden uiteindelijk handlangers die helpen om zijn werk voort te zetten.
Deze film is geregisseerd door Michael Spierig en Peter Spierig, ook wel bekend als The Spierig Brothers, en geschreven door Pete Goldfinger en Josh Stolberg. Geen van hen was eerder betrokken bij een van de Saw-films. Opvallend is dat vorig jaar (toen er voor het eerste geruchten waren rondom een nieuwe Saw-film) dit nieuwe team is gekozen om de serie opnieuw uit te vinden en een nieuw leven in te blazen. Helaas is dat niet gelukt, want eigenlijk doet de film niks nieuws: mensen die spellen spelen, de politie die een mysterie op probeert te lossen, een onverwachte plotwending en snel gemonteerde uitleg van wat precies is gebeurd. Enerzijds is dat misschien juist wat de fans graag willen, maar anderzijds is dat niet een hele sterke comeback na zeven jaar. In dat opzicht had deze film net zo goed gewoon Saw 8 kunnen heten.
Er mankeert echter nog meer aan deze film. De kern is eigenlijk (sinds Saw 2) de spellen, maar in Jigsaw voelt het allemaal weinig origineel. Bovendien zijn de spelers wel erg dom bezig, dusdanig dat het irritant is. Daarnaast lijkt het ook niet helemaal eerlijk (voor zover dat verwacht kan worden van Jigsaws spellen), want de spelleider heeft duidelijk invloed op wie als eerste het loodje legt. Als zes personen hetzelfde spel spelen, moeten ze ook dezelfde kansen krijgen. Daarnaast voelt het alsof Jigsaw het spel maar half onder controle heeft. Dat is raar, want met alle zorgvuldige spelregels zouden de deelnemers van de proeven op leven en dood geen millimeter moeten kunnen afwijken van de regels.
Tot slot zijn de personages ook nog eens volkomen vergeetbaar, wat niet heel gek is aangezien de meesten alleen ten tonele verschijnen om gemarteld te worden, maar het was misschien ook wel een keer leuk geweest als het je als kijker wat kon schelen wat er met de personages gebeurt. Ook het rechercheteam is weinig interessant. De chemie is gewoon niet goed, zowel niet tussen twee personen die meer dan goede collega’s moeten zijn, als tussen twee personen die elkaars kameraden zeggen te zijn. Jammer, maar helaas. Bovendien voelt het hele rechercheteam vrij overbodig, want anders dan de synopsis doet vermoeden, is het plot van de gevonden lijken maar bijzaak.
