Terug naar de gevaarlijke wereld van Jumanji
Spencer, Bethany, Martha en Fridge zijn doorgegaan met hun leven na de avonturen die ze in Jumanji hadden beleefd. Spencer is echter niet helemaal zichzelf. Hij voelt zich wat eenzaam. Wanneer hij niet komt opdagen bij een afspraak met zijn vrienden, gaan die hem opzoeken. Wanneer ze daar zijn horen ze de bekende drums van het spel weer en zien ze dat Spencer het spel in de kelder heeft staan, ondanks dat het vernietigd zou zijn. Het spel staat aan en voor de vrienden het weten worden ze in de wereld van Jumanji terug gezogen. Dat zou op zich al erg genoeg zijn, maar het spel is ook nog eens behoorlijk veranderd. Ze zullen alles op alles moeten zetten om aan het gevaarlijke spel te ontsnappen.
Waarom een vervolg?
Jumanji uit 2017 was een nieuwe kijk op de klassieker, maar daar was nooit een vervolg op gekomen. Uiteraard zal de vorige Jumanji een goed succes zijn geweest, want de makers hebben de formule niet aangepast. Weer worden de vier vrienden het verhaal in getrokken en weer zijn daar de personages in de vorm van Dwayne Johnson, Kevin Hart, Jack Black en Karen Gillan. Ze hebben er echter wel een eigen draai aan gegeven. De personages zitten ditmaal namelijk niet in dezelfde lichamen en daarnaast zijn niet alle vrienden daar terecht gekomen. Omdat het spel wat kapot lijkt te zijn, zijn Milo en Eddie, twee oude kerels die lekker met elkaar lopen te bekvechten.
Of dat een vervolg rechtvaardigt is dan natuurlijk nog een andere vraag. Heel veel is er namelijk niet aan het concept van de eerste film veranderd. Toch is het antwoord wel een volmondig ja. Jumanji is gewoon ontzettend geestig en de acteurs zijn volwassen genoeg om ook de draak met zichzelf te steken en dat is een verademing in een wereld waar iedereen zichzelf veel te serieus neemt. Zo komt Eddie, gespeeld door Danny DeVito, terecht in het lichaam van Dwayne Johnson en het is werkelijk geniaal grappig om vervolgens Dwayne met dezelfde manier van praten van Danny te horen. Datzelfde kan ook gezegd worden van Kevin Hart, die af en toe echt behoorlijk treffend Danny Glover neerzet.
Weinig verandering
Zoals reeds eerder genoemd is er vrij weinig veranderd aan het idee van Jumanji: The Next Level, wanneer je dit vergelijkt met Jumanji: Welcome to the Jungle. Dat is deels jammer, want iets nieuws is altijd wel leuk, maar aan de andere kant was het eerste deel ook wel erg leuk. Verrassend leuk zelfs. De makers zullen zich wellicht afgevraagd hebben waarom ze een succesvolle formule zouden moeten veranderen. Daar valt in dit geval wel wat voor te zeggen, want de humor uit het eerste deel komt ook behoorlijk goed terug in het tweede deel.
Daarbij moet helaas wel geconstateerd worden dat het verhaal nog net even wat minder om het lijf heeft. Dat is wel verwonderlijk als je bedenkt dat de film dan weer wel langer is dan zijn voorganger. Dat begin je dan ook langzaam maar zeker te voelen wanneer het eerste uur voorbij is gegleden. Langzaam maar zeker wordt het allemaal wat meer uitgerekt en krijgen dingen uitgebreide aandacht die dat helemaal niet nodig hebben. De actie wordt dan als het ware stilgelegd en de snelheid raakt uit de film. Dat is absoluut jammer te noemen en had voorkomen kunnen worden door de film iets korter te houden.
Toffe cast
Een aantal van de namen heb je al voorbij zijn komen, maar de makers van Jumanji: The Next Level hebben absoluut niets te klagen. Als je kunt putten uit Dwayne Johnson, Jack Black, Kevin Hart, Danny Glover, Danny DeVito en Karen Gillan dan zit het qua cast wel goed. Maar wat de cast voornamelijk goed maakt, is dat je in deze film gewoon kunt voelen dat alle acteurs heel veel plezier hebben gehad bij het invullen van hun rol. Dat is wel eens anders. Wanneer Dwayne Johnson een treffende imitatie doet van Danny DeVito is een lach moeilijk te onderdrukken. Als je dan vervolgens het gekibbel van die twee “oude mannen”, in jongere lijven ziet, dan is de hilariteit compleet.
