Op zeer jonge leeftijd ziet Arthur hoe zowel zijn moeder als zijn vader, de koning, vermoord worden, maar zelf weet hij nog net op tijd weg te komen. Hij wordt door een aantal vrouwen van een bordeel opgevangen en groeit daar op zonder te beseffen dat hij van koninklijke afkomst is. Als Arthur ondertussen volwassen is verschijnt er opeens een steen met daarin het magische zwaard dat ooit van Arthurs vader was. De legende zegt dat de persoon die dit zwaard uit de steen krijgt de rechtmatige koning is en dit wil Arthurs kwaadaardige oom Vortigern, die ondertussen de macht gegrepen heeft, voorkomen.
Vortigern stuurt zijn soldaten het land in om elke jongeman van Arthurs leeftijd naar de steen te halen en deze te dwingen om onder toezicht het zwaard eruit te trekken. Het lukt echter niemand, want Vorigern heeft Arthur nog niet gevonden. Arthur zelf heeft er helemaal geen behoefte aan om koning te worden en zijn huidige leven bevalt hem prima. Hij beschermt de vrouwen van het bordeel en harkt ondertussen op sluwe wijze geld binnen. Op een dag is hij echter toch de pineut en wordt hij gevangengenomen en gedwongen om te proberen het zwaard uit de steen te krijgen. Wonder boven wonder lukt hem dit zowaar en daar is hij helemaal niet blij mee. Hij komt opeens voor heel veel nieuwe problemen te staan en één daarvan is Vortigern, die Arthur dood wil hebben.
Het verhaal van Koning Arthur en het zwaard in de steen is natuurlijk niet nieuw. Het is een legende uit de Keltische cultuur die al vele malen opgeschreven en verfilmd is. Ook in 2004 kwam er nog een film uit met de simpele titel: King Arthur. Deze versie met bekende namen als Clive Owen, Keira Knightley en Mads Mikkelsen werd helaas niet zo goed ontvangen als gehoopt. Gelukkig kan er rustig gezegd worden dat King Arthur: Legend of the Sword een stuk beter is. Het is niet zo dat je direct de beste film van het jaar voor ogen krijgt, maar deze versie zit toch een stuk beter in elkaar en is van het begin tot het einde vermakelijk om te kijken.
King Arthur: Legend of the Sword werd geregisseerd door niemand minder dan Guy Ritchie. Hij regisseerde ook al de Sherlock Holmes-films en meer recentelijk The Man from U.N.C.L.E. Die film scoorde redelijk goed. Ook met deze film laat hij duidelijk zien dat hij weet wat hij doet. De film is vlot in elkaar gemonteerd, zit vol met de nodige moderne humor en bevat daarnaast bijna alle elementen die je verwachten mag in dit middeleeuwse verhaal. We zien de ridders, magiërs, mooie landschappen, een indrukwekkend kasteel en de nodige zwaardgevechten. Het enige dat eigenlijk een beetje ontbreekt zijn de beeldschone jonkvrouwen. Helemaal afwezig zijn de vrouwen niet, want zo is de belangrijke magiër die Arthur helpt dit keer geen grijzende man met een lange baard, maar een mysterieuze, jonge, knappe vrouw.
Charlie Hunnam heeft de hoofdrol van Arthur gekregen en dat lijkt een prima keuze te zijn. Hij weet precies de juiste verhouding te vinden tussen arrogant, zelfverzekerd, dapper en ridderlijkheid. Het is misschien geen Oscar-waardige prestatie, maar met wat goed getimede humor zorgt hij ervoor dat er maar weinig op zijn acteerprestatie aan te merken valt. Zijn grote vijand Vortigern wordt gespeeld door Jude Law, die ondertussen ook al aardig wat jaartjes meedraait en gewoon doet wat hij moet doen. De vrouwelijk magiër die Arthur helpt wordt gespeeld door Astrid Bergès-Frisbey. Het is vooral even wennen aan de persoonlijkheid die ze speelt, welke een tikje overdreven mysterieus is. Toch past dit ook wel in de film.
Verder zijn er nog veel meer leuke rollen van onder andere Djimon Hounsou, Aidan Gillen, Tom Wu en vele anderen. De oplettende kijker zal misschien ook nog David Beckham even voorbij zien flitsen. Het verhaal barst van de uiteenlopende personages en dit past ook prima in de kleurrijke wisselende omgevingen die de film kent. Ondersteund door precies de juiste hoeveelheid actie en bijpassende muziek zorgt dit ervoor dat de film beter is dan velen waarschijnlijk zullen verwachten. Het verhaal is natuurlijk niet meer origineel, maar Guy Ritchie weet met deze versie toch boven het gemiddelde uit te stijgen. Het wachten is nu nog op een vervolg, waar stiekem naar gehint wordt op het einde.
