Recensie: Leatherface

Samenvatting
Oude horrorfranchises worden maar zelden met rust gelaten. Ook The Texas Chain Saw Massacre moest er aan geloven. De makers beloven dit keer het ware verhaal van de maniak met de kettingzaag, beter bekend als Leatherface. Deze belofte maken ze helaas niet waar, want de film draait meer om het vluchtende vijftal dan om de titeldrager zelf. Dat omdat de makers pas richting het einde onthullen wie van hen Leatherface is. Toch is de film wel vermakelijk en verdient daarmee net een voldoende.
5.5

Oude franchise, nieuw film

Vier patiënten ontsnappen uit een psychiatrische inrichting en ontvoeren een van de zusters. Ze slaan op de vlucht en maken een bloedstollende roadtrip – letterlijk. Iedereen die op hun pad komt heeft niet lang meer te leven. Met bruut geweld, vuurwapens en vlijmscherpe messen gaan ze onschuldige mensen te lijf. Ondertussen worden ze opgejaagd door een corrupte agent die nog een persoonlijke rekening heeft te vereffenen met een van de voortvluchtigen.

In 1974 gooide Tobe Hooper hoge ogen met zijn film The Texas Chain Saw Massacre. Een horrorfilm met in de hoofdrol een moordende maniak die zijn slachtoffers ombrengt met een kettingzaag. Nu, 34 jaar en vier vervolgfilms later is er weer een nieuw hoofdstuk in de franchise. In 2013 werd de filmreeks na negentien jaar weer nieuw leven ingeblazen met Texas Chainsaw 3D. Of ja, nieuw leven, dat is eigenlijk te veel eer voor zo’n ondermaatse film. Doet deze zesde film de oude klassieker wel eer aan? Nee, helaas.

Van kind tot slachter

In Leatherface krijg je het verhaal dat zich afspeelt vóór alle gebeurtenissen in de andere films. Hoe is Leatherface (zoals de moordenaar met de kettingzaag bekendstaat) geworden tot wie hij is en waarom doet hij de dingen die hij doet? Echter is dat verhaal niet heel sterk, het is vooral een kapstok om een aantal bloederige moorden aan op te hangen. Zoals we al weten uit de andere films komt Leatherface uit een geschifte familie, wat voldoende verklaring is voor zijn gedrag. Echter, deze film laat een jongetje zien dat zich wil distantiëren van zijn familie. De vraag is uiteindelijk waarom hij uiteindelijk toch voor zijn familie kiest.

Helaas zie je geen enkele ontwikkeling bij het personage en pas op het einde slaat hij om als een blad aan een boom. Deels omdat het voor het grootste deel van de film nog niet duidelijk is welk van de voortvluchtigen het bedorven kind uit de macabere familie is. Natuurlijk, het is een simpele slasher, maar de makers hadden veel meer indruk kunnen maken met een verhaal dat klopt, met een hoofdpersoon die je gedurende de film ziet veranderen. Het omslagpunt van het karakter is wel duidelijk, maar klopt gewoon voor geen meter. De belofte die de makers doen wordt dus niet ingelost.

Macabere cast en wispelturige regie

De cast voor deze film is goed gekozen. Zeker voor een film als deze zijn de verwachtingen niet heel hoog gespannen. Toch weten Sam Strike, Vanessa Grasse, Sam Coleman, Jessica Madsen en James Bloor redelijk goed en geloofwaardig hun personages van de op de vlucht geslagen psychopaten neer te zetten. Met name de rollen van Madsen en Bloor zijn lekker gestoord. Coleman zegt geen woord in de film en is behoorlijk onberekenbaar. Tot slot spelen Strike en Grasse de twee tot meest rede vatbare leden van het gezelschap. Heel indrukwekkend is het allemaal niet, maar het is wel beter dan je zou verwachten van een film in dit genre.

Naast dat het verhaal niet erg sterk is en dat de film niet volledig over Leatherface gaat (zoals de titel en synopsis beloven), lijkt het er ook op dat regisseurs Alexandre Bustillo en Julien Maury niet helemaal konden beslissen wat ze wilden. Zo begint de film eigenlijk voor het gevoel drie keer. Thuis bij familie Kettingzaag aan tafel, het tafereel met een nieuwe zuster in de kliniek en dan nog eens met de daadwerkelijke ontsnapping van de patiënten. Daarmee gaat de film niet lekker van start en hebben de regisseurs zeker kansen laten liggen om Leatherface naar een hoger niveau te tillen. Dat probleem treedt trouwens ook aan het einde op. De ontknoping voelt als een totaal andere film dan het hele middenstuk.

Toch verfrissend

Ondanks dat er genoeg valt aan te merken op deze productie, kijkt de film toch lekker weg en is het wel verfrissend om weer eens een bloederige slasher te zien. Het is in ieder geval een titel die opvalt tussen alle standaard horrorfilms met geesten en demonen. Dus ben je wel weer eens toe aan een horrorfilm met goed uitgewerkte slachtpartijen, dan kun je Leatherface zeker een kans geven. Verre van perfect, maar prima kijkbaar en ondanks de flinke minpunten best vermakelijk.

RAGE 2 - PS4
RAGE 2 - PS4
Score 4.1 van 5 sterren.
€12,65
Uiterlijk 20 juli in huis
Klik om dit product op bol.com te bekijken
Geschreven door
Michael is sinds een paar jaar elke week in de bioscoop te vinden, meestal om zich te laten verrassen tijdens de Sneak Preview samen met redactrice Merel. Thuis kijkt hij nog met enige regelmaat oude Nederlandse komedieseries zoals Het Zonnetje in Huis: het verveelt hem echt nooit. Het fenomeen luisterboek vindt hij echt een uitkomst en hij is nog altijd een trouwe Nintendo-liefhebber.

Wat is jouw mening?

0 0

1 reactie

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Gemarkeerde velden zijn verplicht *

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>

Lost Password

Please enter your username or email address. You will receive a link to create a new password via email.