Psychische onrust
Leave No Trace vertelt het verhaal van een tienermeisje, Tom, en haar vader die jarenlang ongestoord in de bossen bij Portland, Oregon wonen. Toms vader was als militair in Irak gestationeerd en kampt nu met PTSS. Geld verdient hij met het dealen van pijnstillers en zijn dochter geeft hij zelf les. Ze brengen hun dagen door met de moestuin onderhouden, de tent repareren of paddenstoelen zoeken, totdat ze worden weggehaald uit het bos door hulpverleners. ‘Jullie zijn immers dakloos. Waar is je echte thuis?’ Het is de start van een aantal roerige dagen waarin Toms vader steeds vlucht van sociale druk om aan een profiel te voldoen. Hij hoeft geen baan, hij hoeft geen televisie of telefoon en als hij ontdekt dat Tom zich wel amuseert tussen de lokale kinderen, neemt hij haar weer mee op pad – weg van de bewoonde wereld.
Druk van de maatschappij
Leave No Trace laat zien dat niet altijd voor iedereen een bepaalde optie de beste oplossing is. De hulpverleners willen Tom en haar vader helpen en bedoelen het goed, maar Toms vader voelt zich totaal niet thuis in de wereld die hen wordt aangeboden. Een echte schurk heeft deze film niet, in tegenstelling tot veel hedendaagse films. Toch kan de sociale druk waar Tom en haar vader steeds mee te maken krijgen als slechterik worden gezien. Sommige mensen kunnen of willen simpelweg niet aan het ‘normale profiel’ voldoen, en Leave No Trace laat ons zachtjes realiseren hoe verwrongen veel dingen zijn in de hedendaagse wereld. Zo krijgt Toms vader werk om bomen op vorm te knippen als kerstboom (‘een boom met een langere top willen ze niet’) en wordt hij geacht een rijbewijs te hebben, hoewel hij prima zonder kan. Verder doet de film een beetje Into the Wild-achtig aan: ook in deze film ontvluchten mensen de drukke maatschappij door zelfstandig in de natuur te gaan leven. Het enige minpuntje wat misschien genoemd kan worden maar totaal niet ertoe doet bij een film met zó’n goede boodschap, is het feit dat er amper muziek in zit. Soms kan het daardoor wat te stil worden, hoewel het ook weer goed de rust en eenzaamheid van Tom en haar vader illustreert.
“Het is belangrijk voor jullie om een telefoon te hebben zodat jullie onafhankelijk kunnen blijven.”
Acteertalenten
Regisseuse Debra Granik wilde er eerst niet aan geloven, maar toen ze een auditie via Skype hadden gehouden, móest ze Thomasin McKenzie invliegen vanuit Nieuw-Zeeland naar Noord-Amerika voor de rol van Tom. Overigens is de naam van het personage afgeleid van Thomasins eigen naam. McKenzie acteert ongelofelijk goed voor haar leeftijd. Je ziet hoe ze zich losweekt van haar vader in de film en transformeert van afhankelijk klein vogeltje naar een zelfstandige volwassen meid. Granik heeft een neus voor goed acteerwerk: haar vorige film Winter’s Bone betekende de doorbraak voor Jennifer Lawrence, die we allemaal wel kennen van The Hunger Games. Ben Foster mag ook niet worden vergeten met zijn rol als vader én oorlogsveteraan, hoewel die neiging al gauw ontstaat – vooral na de massa’s nominaties die McKenzie voor haar acteerwerk kreeg. Leave No Trace is overigens gebaseerd op de roman My Abandonment van Peter Rock.
Over leven in de natuur
Mogelijk niet beschikbaar
