Love, Simon
Iedereen verdient de ware liefde. Maar voor de zeventienjarige Simon Spier is het net iets ingewikkelder: hij moet zijn familie en vrienden nog vertellen dat hij homoseksueel is én hij weet niet wie de anonieme klasgenoot is op wie hij online verliefd is geworden. Het oplossen van beide kwesties blijkt hilarisch, angstaanjagend en zet zijn leven totaal op zijn kop. Love, Simon is een grappig en oprecht verhaal over opgroeien, en alle hectiek rondom jezelf vinden en verliefd worden.
Love, Simon is gebaseerd op het boek van Becky Albertalli, Simon vs. the Homo Sapiens Agenda. Een boek dat gaat over SImon Spier die homoseksueel is, maar wat niemand nog weet. Hij raakt verliefd en vervolgens wordt hij gechanteerd ermee. Een liefdesverhaal tussen twee jongens ontstaat terwijl hij niet weet wat hij ermee moet. Niet alleen dat, maar ook de geheimzinnige Blue is een raadsel voor Simon. Beide weten niet wie zij zijn, maar weten dat zij beide wel op dezelfde school zitten. Het boek zelf is nog niet eens zo heel oud, maar zorgt er wel voor dat Love, Simon een grote bioscoopproductie moet worden. Erg jammer, want recentelijk was er nog Call Me By Your Name, een film ook gebaseerd op een boek en waardig voor een Oscarnominatie. Iets wat Love, Simon niet voor elkaar gaat krijgen.
Liefdesproblemen
De liefdesproblemen van Simon Spier worden door Greg Berlanti geregisseerd. De beste man heeft als regisseur niet heel veel ervaring, maar als producent timmert hij al langere tijd aan de weg. Hij is producent bij de tv-series Arrow, The Flash, Legends of Tomorrow, Blindspot en Riverdale. Dus een man met enorm veel ervaring. En dat mag ook wel, want het boek was onder de jongeren erg succesvol en dat moet de film ook worden. Simon Spier is een doodnormale jongen met één groot geheim: hij valt op jongens. Hij zit daar zelf niet mee en ziet ook niet de meerwaarde ervan in om het wereldkundig te maken. Het is zijn geheim en daar voelt hij zich ook goed bij. Daar komt alleen een eind aan als hij door zijn beste vriendin, Leah, op de hoogte gesteld wordt dat er een jongen op school op een website zet dat hij homo is en contact zoekt. Voor Simon is dit het moment om toe te geven en contact te zoeken.
Call Me By Your Name was een geweldige film waarbij de liefde tussen twee mannen een belangrijke rol speelde. In Love, Simon wordt het allemaal iets zoetsappiger in beeld gebracht. Verwacht daarom geen heftige scènes zoals die er wel waren in Call Me By Your Name. Als je het boek gelezen hebt dan weet je dat ook. Toch heeft Berlanti veel vrijheid gekregen en wijkt de film op een aantal cruciale momenten af van het boek. In het boek heeft Simon een oudere zus genaamd Alice en zij speelt in het boek een ondersteunende rol voor Simon. In de film is deze rol weggelegd voor zijn zusje, Nora. Zij verschilt erg van het gelijknamige personage in het boek. Ook de gebeurtenissen zijn op een andere manier in beeld gebracht. Hiermee is de film zelfs voor de fans van het boek een verrassing. En dat is misschien maar goed ook, want zo krijg je toch diezelfde ervaring als bij het boek. Maar misschien wel het belangrijkste: de filmmaker blijft trouw aan het personage en zorgt ervoor dat Simon zichzelf blijft en niet ineens extravert is wat betreft zijn geaardheid.
Grote namen
Voor de rol van Simon hebben ze Nick Robinson gecast. Robinson zijn doorbraak is in 2015 gekomen met zijn rol in Jurassic World en vervolgens in The 5th Wave. Robinson weet Simon op een voortreffelijke manier neer te zetten. Hij weet de rol en de drama rond zijn personage goed te verwoorden. Hij wordt bijgestaan door zijn beste vriendin Leah, gespeeld door Katherine Langford. Haar kennen we vooral door de rol van Hannah Baker uit 13 Reasons Why. Toch komt zij niet veel aan bod en dat is erg jammer. Robinson moet het voornamelijk doen met acteur Logan Miller die de rol vertolkt van Martin Addison, de klasgenoot die Simon chanteert met zijn mailwisseling met Blue.
Wat jammer is, is dat de ouders van Simon Spier zo weinig aandacht krijgen in de film, terwijl dit wel het geval is in het boek. En dat terwijl zij wel de acteurs ervoor hebben die de rol kunnen dragen. Zo wordt de moeder van Simon gespeeld door Jennifer Garner. Simon’s vader wordt gespeeld door Josh Duhamel. Een opmerkelijke keuze, gezien hij katholiek is en ook naar de kerk gaat. Je zou daarom niet snel verwachten dat hij een rol speelt van een vader van een homoseksuele zoon. Wat deze film zo goed maakt is de chemie tussen de acteurs. Met name de momenten tussen Robinson en Duhamel zijn vertederend. En dan hebben we het nog niet over de uiteindelijke ontknoping: wie is toch Blue?
