Recensie: Maleficent 2: The Mistress of Evil – 2019

Veelbelovende cast

We weten allemaal hoe het verhaal van prinses Aurora begon. Met drie goede feeën in het bos, ver weg van de bewoonde wereld en de vervloekte spinnewielen. Nadat de vloek door Maleficent is verbroken, was er weer vrede tussen het rijk van de mensen het land van de feeën: Moren. Echter kan er in vijf jaar tijd veel gebeuren. Aurora en prins Philip van Ulsted zijn van plan om te trouwen! Goed nieuws ook voor de koning van Ulsted, die de twee landen graag verenigd ziet. Helaas heeft Maleficent zo haar twijfels, wat bevestigd wordt door de koningin van Ulsted; Ingrith.

Vijf jaar na de eerste verfilming van het bekende Disney sprookje, komt Walt Disney Pictures met een vervolg. Want een goed einde betekent niet altijd dat het verhaal klaar is. En daarnaast, zolang er geld mee te verdienen is, komt Disney met nieuwe verhalen. Met Disney aan het roer werd Joachim Ronning als regisseur bij het project gehaald. Geen onbekende voor Disney daar Ronning al eerder de in 2017 uitgebrachte Pirates of the Caribbean regisseerde. Schrijfster Linda Woolverton werd wederom erbij geroepen om mede het verhaal te schrijven. Daarnaast terugkerend zijn uiteraard Angelina Jolie als Maleficent, Elle Fanning als Aurora en Sam Riley als Diaval. Nieuwkomers zijn niemand minder dan Michelle Pfeiffer (Koningin Ingrith) en Ed Skrein en Chiwetel Ejiofor.

Niet veel nieuws aan de horizon

Net als de voorgaande film ziet de tweede film er weer spectaculair uit. De make-up en kostuums, de natuur van de Moren. Het voelt zelfs een beetje aan als Avatar. Vooral naarmate je verder de film ingaat en meerdere vliegkunsten ziet. Helaas is het verhaal zelf niet veel nieuws en lijkt deze ook in uitwerking sterk op Avatar. De liefde tussen meerdere personen komt onder druk te staan wanneer één persoon haar macht wenst te versterken. Leugens, oorlog en vernietiging is wat volgt. Niet op een Michael Bay manier, maar meer kindvriendelijk in de vorm van rode wolken. Een leuke toevoeging is het volk van Fae, een bevolking van gelijkgestemden aan Maleficent die ondergedoken is nadat de mensheid hen bijna had uitgeroeid. Hier leren we meer over Maleficents achtergrond, informatie die lijkt alsof het er nieuw bij verzonnen is om het verhaal nog enigszins vernieuwend te kunnen maken.

Een groot gemis is wel dat de sterkste actrices amper tegenover elkaar komen te staan. In ieder geval niet op een gelijkwaardig niveau. Nieuwkomer Michelle Pfeiffer vertolkt de rol van koningin Ingrith van Ulsted en moeder van prins Phillip, de aanstaande man van prinses Aurora. De koning van Ulsted is uitermate tevreden met het aanstaande huwelijk van zijn zoon en Aurora. Op deze manier zouden dan eindelijk twee koninkrijken verenigd worden. Aan de andere kant heeft Ingrith zo haar twijfels. In het geheim is zij plannen aan het smeden die niet in het voordeel zijn van Aurora, Maleficent en hun magische wereld. Helaas levert dit niet een sterke 1-op-1 ontmoeting op. Wat wel een mooie karakterontwikkeling is, is de moederliefde van Maleficent naar Aurora toe. Ondanks haar twijfels over het aanstaande huwelijk, gaat ze met Aurora mee naar het kasteel voor een ontmoeting met de schoonouders van Aurora. Vanaf dit moment gaat het echter de andere kant op, en staat Aurora voor een tweestrijd.

Een waardig vervolg

Aurora, wederom gespeeld door Elle Fanning, is net als in de voorgaande film niet het meest sterke karakter. Door de tweestrijd waar ze in is beland, komt ze uiteindelijk wel achter de waarheid. Het is prins Phillip die door zijn woorden de strijd weet te keren. In vergelijking met de eerste film, zien we een andere acteur de rol van Phillip vertolken. Harris Dickinson vervangt Brendon Thwaites op een goede manier, wat ook te danken is aan de geleverde input in het verhaal. Drie karakters die we een stuk minder zien, zijn de gekleurde feeën. Waar ze in deel één nog voor de nodige humor zorgden, zijn er slechts enkele momenten dat we hen zien. Wel een leuke toevoeging is het gebruik van een scène die tevens voorkomt in de 1959-animatieversie. Een ander tweetal karakters die voor meer diepgang hadden kunnen zorgen, zijn de rollen van Chiwetel Ejiofor en Ed Skrein. Beide heren zijn soortgenoten van Maleficent die duidelijk iets hebben meegemaakt.

Maleficent 2 zou geen Disney film zijn, als het geen goed en afsluitend einde heeft. Ook al wordt er gehint naar een mogelijk vervolg. Zoals we van Disney gewend zijn, komt er tevens flink wat magie aan bod. Deze twee aspecten, de mooie computer animaties, de muziek van Geoff Zanelli, en de vele leuke en interessante karakters, maken het een waardig vervolg. Tevens maakt dit de mindere punten van de film goed. Het hoofdpersonage Maleficent maakt een mooie ontwikkeling door en voor Aurora is het sprookje ook eindelijk compleet.