Nadat er een moord is gepleegd in het hoge noorden van Zweden, wordt de Franse detective Kahina Zadi erbij geroepen om samen met de Zweedse politie de zaak op te lossen. De moord op de Franse burger blijkt het begin te zijn van een reeks samenhangende moorden. Heeft de Zweedse bevolkingsgroep de Sami er meer mee te maken of weet de Franse overheid er meer van?
Distributeur Lumière komt wederom met een misdaaddrama dat zich afspeelt op Scandinavisch grondgebied. De Zweeds/Franse serie Midnight Sun heeft deze titel meegekregen aangezien de serie zich afspeelt in de zomerse periode, wanneer de zon amper onder gaat. Het regisseursduo Måns Mårlind en Björn Stein hebben alle acht afleveringen geregisseerd en geschreven. Daarnaast hebben ze meegeschreven aan het script van de Deens/Zweedse serie The Bridge en diens Amerikaanse tegenhanger. De hoofdrolspelers zijn de Franse Leila Bekhti en de Zweedse Gustaf Hammarsten die het detectiveduo vormen. Gezamenlijk spreken ze drie talen: Frans, Zweeds en Engels. Voor beide acteurs geldt dat de Engelse dialogen een stuk minder sterk overkomen. In de eerste aflevering komen we bovendien een oude bekende tegen: Peter Stormare, die we wellicht kennen uit Prison Break. Zoals we mogen verwachten van een Scandinavische misdaadserie is Midnight Sun mysterieus, zijn de moorden vrij luguber en speelt het verhaal zich af op een indrukwekkende locatie. Helaas schort het bij Midnight Sun op het vlak van de karakters en de inhoud. Midnight Sun probeert de bekende lijn van andere series te volgen: mysterie, verhaallijnen erbij betrekken waarvan je lang niet weet hoe en in welke mate deze bij de moorden past, een detective met persoonlijke problemen, maar komt te kort om een goed resultaat te krijgen Ja, er hangt een mysterie rondom de vraag ‘wie, wat, waarom’, echter komt het niet goed tot uiting. Het verhaal kent te veel losse en onduidelijke eindjes en de karakters zijn niet interessant genoeg om gevoelens bij je op te roepen.
De Franse detective Kahina Zadi is op 16-jarige leeftijd moeder geworden, al mocht ze niet zelf voor haar kind zorgen. Haar moeder werd de ‘moeder’ van haar kind, wat Kahina deed besluiten om te vertrekken. Op het moment dat haar kind voor de deur staat, wordt ze door haar chef opgebeld om naar Zweden te vertrekken. Er zijn momenten dat Kahina ze spreekwoordelijk ziet vliegen, maar nooit wordt hier bij stil gestaan. De Zweedse alleenstaande vader Anders Harnesk is officier van Justitie maar heeft totaal geen overwicht om deze functie te bekleden. Hij komt over als een sulletje die zonder de hulp van Kahina geen resultaat zou boeken. Hierdoor krijg je niet echt een band met de twee hoofdrolspelers.
Uiteraard zijn er diverse bijrollen, echter springt er onder hen niet echt iemand uit. Het dorp waar het zich allemaal afspeelt is Kiruna, waarvan de grootste inkomstenbron de mijn is. Hier werk(t)en een aantal mannen die een gemeenschappelijke geschiedenis delen. Een geschiedenis die aan de basis staat van het drama. Aan de andere kant van de mijnwerkers staan de Sami, een Zweedse minderheidsgroep die gediscrimineerd wordt en linken worden gevonden tussen de bevolkingsgroep en de moorden. Het verhaal rondom de Sami had interessant kunnen zijn, mits beter uitgewerkt. Een voor het verhaal interessant persoon is Alain Gruard (Oliver Gourmet) die een dubbele agenda heeft en koste wat het kost wil weten wie verantwoordelijk is voor de dood van de Franse burger. Of is de waarom vraag belangrijker? Deze Gruard is een zeer mysterieus karakter en geeft de serie wel wat extra spanning. Echter eindigt zijn verhaallijn dusdanig onduidelijk dat je na afloop nog steeds geen enkel idee hebt wie hij is en wat zijn motieven zijn. Een ander karakter dat opeens van het toneel verdween is helikopterpiloot Thor (Richard Ulfsåter). In het begin was hij overdreven vaak aanwezig, en dook hij overal op waar Kahina was – wat vrij twijfelachtig overkwam.
De serie is gelukkig niet alleen maar kommer en kwel, zo zijn de laatste twee afleveringen – waar veel duidelijk is geworden – een stuk spannender. Een shot van een foto steekt daar bovenuit. Daarnaast wordt het voor de detectives een stuk persoonlijker wanneer de kinderen bij de zaak betrokken worden. De omgeving is zoals vaker bij de Scandinavische series een mooie aanschouwing. Vooral omdat in dit geval de zon constant aanwezig is.