Recensie: Orphan Black – Seizoen 5

Sarah ziet een vrouw die sprekend op haar lijkt voor de trein springen. Omdat haar leven nou niet bepaald soepel verloopt, besluit ze het leven van haar dubbelganger over te nemen. In eerste instantie lijkt alleen het volhouden van iemands anders leven een moeilijke taak, maar al gauw doet ze een schokkende ontdekking die niet te bevatten is. Ze raakt verwikkeld in een strijd met allerlei mensen instanties die ineens iets van haar willen en er lijkt maar geen einde te komen aan de hoeveelheid geheimen die ze ontdekt. Uiteindelijk eindigt ze gewond, doodmoe en bijna onderkoeld op een eiland dat nog een groter mysterie huisvest dan ze tot nu toe heeft ontdekt.

Spoileralert: vanaf hier bevat de recensie spoilers over de eerste vier seizoenen. Ben je nog niet bij? Lees dan eerst de recensie van seizoen 1 t/m 4.

Trouwe kijkers van de serie weten ondertussen dat niet alleen Sarah, maar ook haar kloonzussen Cosima en Rachel zich op hetzelfde mysterieuze eiland bevinden als zij. Cosima wist te ontsnappen uit het huis van Susan Duncan, waar Rachel doordraaide en op haar ‘moeder’ in stak. Sarah wist zichzelf nog net genoeg bij elkaar te rapen om uit het huis te komen. Uiteindelijk eindigt ze in het bos, met ogenschijnlijk nog maar weinig leven in zich. Dat was de spannende finale van het vierde seizoen, dat de kijker ongetwijfeld met hevige kippenvel en de nekharen overeind achterliet. Want hoe moet het nu verder met de klonen? Wat is er toch aan de hand met dat eiland? Is Rachels neolutie-oog echt zo oud als wordt beweerd?

Zoveel vragen, waar deze recensie natuurlijk geen antwoord op gaat geven, maar gelukkig doet het vijfde seizoen dat wel. Het was natuurlijk al heel lang bekend dat dit vijfde seizoen de laatste zou worden en dat maakt je als trouwe seriekijker toch gespannen: slagen de makers er in om het verhaal goed af te ronden? Gelukkig is het antwoord in dit geval een ja. Alle losse eindjes worden aan elkaar geknoopt en je blijft na de allerlaatste Orphan Black-aflevering ooit dus niet achter met een hele hoop vragen. Toch zijn de makers er wederom in geslaagd om het verhaal spannend te houden, vol met de nodige plotwendingen. Het belangrijkste feit is dat schrijvers geen nieuwe mysteries erbij hebben verzonnen, maar de tijd hebben genomen om alles keurig af te ronden.

Opnieuw natuurlijk een groot applaus voor actrice Tatiana Maslany, die al die verschillende personages zo ontzettend goed neer blijft het zetten. Alle rollen die ze speelt zijn zo divers, dat je op een gegeven moment gewoon vergeet dat ze allemaal door dezelfde vrouw worden gespeeld. Het is een rare gewaarwording als je jezelf dat ineens realiseert. Vooral omdat je telkens weer een stuk meer namen verwacht op de aftiteling dan er uiteindelijk verschijnen. Natuurlijk zijn ook andere bekende gezichten weer van de partij, maar welke precies allemaal hun opwachting maken in dit vijfde en laatste seizoen, laten we in het midden. Een heel klein tipje van de sluier: er zitten een aantal behoorlijke verrassingen tussen.

Na vijf seizoenen van deze fantastische serie komt er dan echt een einde aan het verhaal rondom de kloonclub. Of we daar rouwig om moeten zijn? Nee, eigenlijk niet. Het is even een bittere pil, maar uiteindelijk is het beter dat deze serie op een hoog niveau stopt en niet in verval raakt omdat de fans nog niet klaar zijn met de sestras. Schrijver Graeme Manson en regisseur John Fawcett kunnen bijzonder trots zijn op het eindresultaat. Zelf gaven ze in verschillende interviews aan dat ze de serie hebben kunnen afronden zoals ze dat altijd hebben gewild. Je merkt ook aan alles dat zij al vanaf begin af aan een plan klaar hadden voor Orphan Black, wat resulteert een vijf seizoenen vol mysterie en plotwendingen, die samen als een compleet geheel voelen.