Kyle Barnes is een jonge introverte man die in een isolement leeft. Hij woont alleen en houdt zijn familie en vrienden zo ver mogelijk bij hem vandaan. Dat doet hij niet zonder reden, want hij is al zijn hele leven bezeten door demonen. Toch weet zijn zus tot hem door te dringen en langzaamaan probeert Kyle weer een leven op te bouwen. Als dominee Anderson zijn hulp inschakelt bij een nieuwe duiveluitdrijving, wordt hij geconfronteerd met zijn verleden en gaat hij op zoek naar antwoorden over zijn bezetenheid.
Outcast is een serie die is geschreven door Robert Kirkman, de schrijver van The Walking Dead en de bijbehorende spin-offs. Die serie is zeer succesvol en is op dit moment bezig met het zevende seizoen. Of het om ook lukt om van dit nieuwe project een succes te maken, is nog maar de vraag. Die verantwoordelijkheid ligt natuurlijk niet alleen bij hem, maar ook bij de acht verschillende regisseurs die elk één aflevering op zich namen, met uitzondering van Howard Deutch die drie afleveringen regisseerde. Maar een echt verschillende toon is niet te ontdekken in de verschillende afleveringen. De sfeer is steeds vrij schimmig en met vlagen behoorlijk onheilspellend.
De kracht van deze series is vooral hoofdrolspeler Patrick Fugit die in de huid kruipt van Kyle Barnes. Een schuchter, afstandelijk iemand, die met vlagen toch laat zien wel van de mensen om hem heen te houden. Zijn verleden heeft hem gemaakt tot wie hij is en dat weet Fugit goed over te brengen. Hij is alles behalve uitgesproken, maar dat is precies wat zijn karakter nodig heeft. De dominee die elke zondag preekt in zijn kerk wordt gespeeld door Philip Glenister. In het begin komt hij over als een lulletje rozenwater die zijn leven heeft gewijd aan God, maar naarmate de serie vordert maakt hij een ontwikkeling door die het personage een stuk interessanter maakt. Andere belangrijke rollen komen van onder andere Wrenn Schmidt, Reg E. Cathey en Brent Spiner.
Wat belangrijk is om te weten is dat deze serie heel erg traag is. De eerste aflevering wekt zeker de interesse op, maar daarna kabbelt het eigenlijk vooral maar voort. Door middel van veel flashbacks krijg je te zien wat zich heeft afgespeeld voorafgaand aan de ellende die in het heden gaande is. Dat zijn ook voornamelijk de momenten waarop er wat sinistere, soms lugubere beelden worden getoond. Helaas weet de serie nergens echt eng of beklemmend te worden. De makers hebben ruimschoots de tijd genomen om een bepaalde spanning op te bouwen, maar die blijft daardoor eigenlijk uit. Als je eenmaal de aandacht bent verloren, zul je niet gauw nog verder kijken. De hunkering naar antwoorden is maar minimaal.
Het verhaal is daar misschien ook wel gewoon te kort voor. De voornaamste vraag blijft namelijk wat een ‘outcast’ nou eigenlijk precies is en voor de rest vinden er vooral heel veel duiveluitdrijvingen plaats. Wie nou wie is, en waarom precies, is niet boeiend genoeg om je in de serie te trekken en je tien afleveringen lang vast te houden. Het is dan ook wel wat anders dan de slechte horrorfilms van vandaag de dag, die van jumpscares aan elkaar hangen, dus het is logisch dat de toon anders is en er veel tijd wordt gespendeerd aan het drama aspect. Eigenlijk is de balans niet helemaal in orde, tenminste, niet voor de gemiddelde seriekijker die van een beetje tempo en een uitgebreid verhaal houdt.
Uiteraard staat de serie haarscherp op de blu-ray. De afleveringen zijn verdeeld over drie schijven. De eerste twee schijfjes bevatten ieders vier afleveringen en de laatste is gevuld met nog eens twee afleveringen en een aantal extra’s. De eerste vijf extra’s duren samen slechts een kleine tien minuten. Hierin krijg je korte stukjes te zien van de stripboeken waar het op gebaseerd is en vertellen de makers zelf iets over de serie, sfeer en filmlocatie. Daarnaast is er ook nog eens 25 minuten aan extra’s waarin de makers en acteurs per aflevering een scène toelichten. Hoe zijn bepaalde ideeën tot stand gekomen en wat is de gewenste impact? Van heel veel toegevoegde waarde is het allemaal niet echt.