Emily maakt het veel te bont tijdens haar werk en wordt per direct ontslagen. Dat kan haar eigenlijk weinig schelen, want haar vakantie naar Ecuador staat om de hoek en ze leeft erg makkelijk: wie dan leeft, wie dan zorgt. Echter, de dag neemt een verrassende wending als haar vriend de relatie verbreekt. Uiteindelijk besluit ze haar moeder, onder dwang, mee te nemen op vakantie, omdat zij een aan huis gekluisterd leven leidt en niet zo avontuurlijk is als vroeger. Hierdoor neemt hun vakantie een dramatische wending.
Tegen alle waarschuwingen van haar moeder in besluit Emily het aan te leggen met een man waar ze als een blok voor valt. Ze hebben een ontzettend leuke avond en de volgende dag laat hij ze meer van de prachtige landschappen van Ecuador zien. Dan blijkt de man niet zo aardig als gedacht: hij maakt deel uit van een complot. Emily en haar moeder worden ontvoerd en komen terecht in het gevaarlijkste deel van Colombia. Ze slaan op de vlucht en vanaf dan begint voor hen een spannend avontuur, opgejaagd door hun ontvoerder. Dat alles stelt hun relatie behoorlijk op de proef.
Deze film is geregisseerd door Jonathan Levine, die zijn filmdebuut in 2006 maakt met de middelmatige horrorfilm All the Boys Love Mandy Lane, en wat recenter, in 2015, kwam hij met de komische kerstfilm The Night Before. In die tijd daartussen heeft hij niet heel veel films gemaakt en zeker geen bekende, onvergetelijke titels. Snatched past wat dat betreft prima tussen de andere films die hij heeft gemaakt: niet per se slecht, maar alles behalve een film die je gezien moet hebben. De oorzaak hiervan is voornamelijk het script.
Het verhaal is namelijk vreselijk cliché: een set van twee mensen die je eigenlijk niet bij elkaar moet zetten, op de vlucht voor het een of ander, onder erbarmelijke omstandigheden. Die personen worden gespeeld door Amy Schumer en Goldie Hawn. Beide talentvolle actrices, maar helaas ontbreekt de chemie tussen beide. Ze doen elk hun ding, maar als kijker merk je gewoon dat er een klik mist tussen beide personen. Bovendien laat het script het komische talent van deze actrices niet tot zijn recht komen. Ze hebben beiden weinige rake grappen op hun naam en eigenlijk zijn het de bijrollen die voor de meeste humor zorgen.
Met name Ike Barinholtz heeft als de broer van Emily een aantal behoorlijke komische momenten. Hij woont nog steeds thuis bij zijn moeder en heeft last van smetvrees. Terwijl zijn moeder en zus, de belangrijkste personen in zijn leven, vermist zijn, probeert hij vanuit huis grip op de situatie te krijgen. Daarvoor werkt hij een regisseur, gespeeld door Bashir Salahuddin, behoorlijk op de zenuwen. Eigenlijk zijn die scènes het leukste deel van de film. Gelukkig valt er nog wel iets lachen, maar helaas is een heel groot deel dus ook niet grappig. Een film als deze draait ten slotte eigenlijk om de twee vrouwelijke hoofdrolspelers.
Echter, een hele vervelende avond zul je ook niet hebben met deze film. Ondanks dat het lang niet zo grappig is als het had kunnen zijn, kijkt het op zich wel prima weg. Het is niet tenenkrommend slecht, maar wel een vergeetbaar tussendoortje. De blu-ray is misschien alleen het aanschaffen waard voor echte Amy Schumer-fans, maar de meesten kunnen het blauwe doosje waarschijnlijk het beste laten liggen waar die ligt. Overigens is het schijfje wel goed gevuld met een aantal extra’s, waaronder verwijderde scènes en audiocommentaar van de regisseur.
