Squid Game
Als je gaat kijken op Netflix kun je kiezen uit heel veel series en films. Heel af en toe zit er wel eens een vreemde eend in de bijt bij. Die vreemde eend is in dit geval de Koreaanse serie Squid Game. In 2019 werd de serie aangekondigd door Netflix in een persbericht. De serie droeg toen nog de naam Round Six. Het verhaal is erg geïnspireerd op Koreaanse kinderspelletjes van de jaren 70 en 80. Er heeft behoorlijk wat werk in deze serie gezeten, want over de eerste twee afleveringen is een script geschreven, wat maar liefst een half jaar duurde. Toch is het allemaal goed gekomen, want Squid Game kwam op 17 september wereldwijd op Netflix.
Dong-hyuk Hwang
Dit had allemaal te maken met de Koreaanse regisseur en schrijver Dong-hyuk Hwang. Dong-hyuk Hwang is een Zuid-Koreaanse regisseur en tevens schrijver. In het verleden heeft hij veel kortere films geregisseerd en ook zelf geschreven. Daarna vertrok hij naar Los Angeles voor een studie Master of Fine Arts in filmproductie. Met deze ervaring is hij zich vervolgens gaan richten op de wat grotere producties in Korea.
Dong-hyuk Hwang heeft verschillende films gemaakt waarbij de Koreaanse geschiedenis een grote rol heeft gespeeld. In de regio heeft hij zelfs de nodige awards en nominaties gehad met zijn films. Zijn bekendste film is misschien wel Namhansanseong uit 2017 over de Qing dynastie.
Kinderspelletjes
In Squid Game volgen we Seong Gi-hun. Seong is een gokverslaafde die veel schulden heeft. Hij leeft bij zijn moeder en is aan het vervreemden van zijn dochter. Op een dag krijgt hij de mogelijkheid om veel geld te verdienen. Hij wordt opgehaald door een busje en bedwelmd. Eenmaal bijgekomen realiseert hij zich dat hij niet alleen is, maar samen met 455 anderen. Allemaal mensen met schulden of een andere financiële reden om mee te spelen. Het is heel simpel, iedereen doet op vrijwillige basis mee aan deze bekende Koreaanse kinderspelletjes.
Kinderspelletjes, lekker eenvoudig zou je zeggen. Toch zijn het levensgevaarlijke kinderspelletjes. Al in de eerste aflevering blijkt dat het je leven kan kosten. Daarmee worden de verhoudingen onderling al gelijk op scherp gesteld. Want als de spellen al dodelijk zijn, wat zijn dan de regels onderling? En hoe kunnen de deelnemers weten wat hun te wachten staat?
Gruwelijk
Als kijker sta je best versteld van de eerste aflevering. Dit komt voornamelijk omdat je de indruk krijgt dat het gaat om onschuldige kinderspelletjes. Wanneer het eerste dodelijk slachtoffer valt, dan realiseer je wat er gebeurd is. Niet alleen jij als kijker, maar ook de deelnemers aan dat spel schrikken ervan. Daarmee word je gelijk meegezogen in het verhaal. Naarmate de serie vordert merk je ook dat het steeds gruwelijker begint te worden en het wantrouwen groeit.
Het jammere is dat de serie op den duur wel voorspelbaar wordt. Zeker richting het einde begin je steeds meer dingen door te krijgen. Ook kent de serie, zoals vele anderen, een moment waarbij het nogal in kakt. De tweede aflevering is voor het verhaal wel erg belangrijk, maar het voelt vrij saai aan. Ook de laatste aflevering wordt best lang uitgerekt. Best jammer, want alle spelletjes en onderling wantrouwen zorgen voor gruwelijke taferelen waarbij je toch wil blijven kijken.
Interessante cast
De serie kan je het beste kijken met de originele Koreaanse audio. Netflix biedt wel de mogelijkheid aan dat je de serie kunt kijken met Engelse audio, maar de synchronisatie loopt niet vloeiend. Daarom is het misschien wel even wennen om in een andere taal te kijken. De hoofdrol van Gi-Hiun wordt gespeeld door Lee Jung-jae. Deze acteur is vooral in eigen land een bekende acteur. In principe is zijn rol in Squid Game aanvankelijk een vervelende. Zijn personage is erg vervelend, maar je krijgt naarmate het spel vordert wel steeds meer compassie voor hem.
Een interessante rol is die van jeugdvriend Sang-Woo, gespeeld door Park Hae-soo. Hij weet de rol van geheimzinnige jeugdvriend goed neer te zetten. De meest interessante bijrol is die van actrice Kim Joo-ryoung. Zij speelt de rol van de vervelende Han Mi-nyeo. Haar personage is zo vervelend dat het weer leuk is. Haar rol wordt daarmee steeds interessanter. De Koreaanse cast doet het erg goed in deze serie, al zijn de overdreven gezichtsuitdrukkingen wel even wennen. Hoe goed de Koreaanse cast ook is, zo slecht is die van de Engelstalige. Richting het einde worden er VIP’s toegevoegd aan het verhaal die Engels spreken. Hun acteerprestaties zijn echt ondermaats en op momenten zelfs tegen het hilarische aan. Ze voegen daarnaast ook helemaal niets toe aan het verhaal.
