Mae Holland werkt voor een bedrijf waar ze de klachtenafhandeling doet. Haar ouders zijn eenvoudige mensen en haar vader heeft multiple sclerose. Het werkt dat ze doet is bepaald niet bevredigend voor haar en wanneer haar vriendin Annie dan ook laat weten dat ze een gesprek heeft geregeld bij het bedrijf waar zij werkt, The Circle, springt Mae bijna letterlijk een gat in de lucht. Het gesprek verloopt soepel en Mae wordt dan ook aangenomen. The Circle is een bedrijf dat alles zoveel mogelijk open wil maken, dus open communicatie en geen geheimen meer. Dat klinkt op zich goed, maar privacy is een belangrijk recht en hoe ver gaat The Circle in haar openheid?
The Circle is gebaseerd op het gelijknamige boek van Dave Eggers wat toch wel een behoorlijk andere aanpak heeft dan de film. Vooral aan het einde van de film, we zullen niets verklappen, is het verschil vrij groot. Het boek heeft vrijwel de volledige lengte het gevoel alsof je naar een lange aflevering van Black Mirror aan het kijken bent. Het geeft een heel bizar gevoel wat steeds onderhuids blijft bij alles wat er gebeurt. Dat is een onderdeel waar de film helaas in tekort schiet. Het begin is nog wel in deze stijl, hoewel je jezelf misschien eerder zult afvragen wat Mae bezielt om toch bij The Circle te willen blijven werken.
De hoofdrollen in The Circle worden gespeeld door Emma Watson, die de ontvankelijke Mae Holland speelt en Tom Hanks als mede-oprichter Eamon Bailey. Emma Watson is misschien op dit moment nog net een tikkeltje te licht om een dergelijke rol goed te spelen, maar het is vooral Tom Hanks die teleur stelt in deze rol. Als Eamon Bailey weet hij niet te overtuigen. De momenten waarop het in het bedrijf helemaal mis gaat, zijn te overduidelijk en bijna cartoonachtig van opzet. Het zorgt ervoor dat de geloofwaardigheid weg valt. De film is opgedragen aan Bill Paxton, die in de film de rol van Mae’s vader speelt. Paxton kwam in Februari te overlijden.
Het is niet vreemd om je voor te stellen dat een dergelijke wereld er zal gaan komen. Social media speelt nu al in het dagelijks leven een grote rol bij veel mensen. Het aantal mensen dat op hol slaat als WhatsApp slechts een paar uur uit de lucht is, is beangstigend. Camera’s zijn nu al bijna overal ter wereld te vinden en wat als men nog veel meer camera’s heeft verstopt op plekken die je niet direct kunt zien? Het idee is zo vreemd nog niet en het zorgt ervoor dat het scenario dat in The Circle wordt geschetst heel makkelijk realiteit zou kunnen worden.
In The Circle wordt er een techniek ontwikkeld waarmee mensen hun complete leven kunnen streamen en daarmee volledig transparant worden. Het is niet moeilijk om je te beseffen dat dit zowel heel goed als heel slecht kan zijn. Er zijn voldoende dingen die je niet met de hele wereld wil delen, maar het kan wel een hele goede techniek zijn om te zorgen dat mensen niet voorgelogen worden. Toch mag duidelijk zijn dat teveel delen nooit goed is. Er staat niet voor niets “te” voor. In The Circle wordt het al snel duidelijk dat overdaad schaadt en dat er genoeg mensen zijn die zich compleet zouden verzetten tegen zulke overdreven openheid.
De film is geregisseerd door James Ponsoldt en zoals genoemd dus een adaptatie van het boek van Dave Eggers. Het tweetal heeft wel samengewerkt aan het maken van deze film en dus zou je zeggen dat de hand van Eggers wat duidelijker te zien zou moeten zijn, en toch valt dat helaas tegen. De hele film voelt een beetje alsof men teveel heeft willen proppen in te weinig tijd. Dat wil overigens niet zeggen dat The Circle meteen een slechte film is, maar het is niet de maatschappij-kritische film geworden die het had kunnen zijn. In plaats daarvan kiest Ponsoldt de makkelijkere weg en gaat echte confrontatie uit de weg.
