Leah en Dave lijken ontzettend gelukkig met elkaar, toch knaagt er iets. Leah wil trouwen en een gezin stichten, maar Dave wilt absoluut niets overhaasten. Leah heeft echter lang genoeg gewacht en maakt een einde aan de relatie. Het duurt niet lang voordat Leah de charmante Carter ontmoet, die ze helemaal het einde vindt. Wanneer ze echter zijn duistere kant ziet, wilt ze zo snel mogelijk van de man af. Carter denkt daar echter anders over en er ontstaat een kat en muis spel. Wie trekt er aan het langste eind?
The Perfect Guy is typisch een film wat een goed concept heeft, maar een minder sterke uitvoering. Op elk vlak schort er wel iets aan, om maar meteen met de titel van de film te beginnen. De zogenaamd perfecte man is Carter en wordt gespeeld door Michael Ealy, onder andere bekend van Think Like a Man. Of je Ealy een knappe vent vindt of niet, is uiteraard een persoonlijke smaak. Wanneer we echter kijken naar zijn ‘perfecte’ karakter komen we niet ver. Carter wordt door Leah en haar vriendinnen bestempeld als ‘too good to be to true’, maar naast Ealy’s zwoele stem en het omkopen van zijn schoonfamilie staan de schrijvers veel te weinig stil bij dat aspect. We zien gewoon veel te weinig van Carter om hem als ideale schoonzoon te kunnen bestempelen. De andere hoofdpersoon is Leah, gespeeld door Sanaa Lathan. Leah is succesvol in haar werk, heeft een mooi huis maar wil meer. Dit ‘meer’ denkt ze te vinden bij Carter. Een goed punt is dat Leah’s karakter sterk en allesbehalve naïef is.
De man waarmee Leah het niet meer ziet zitten is Dave. Deze rol wordt neergezet door Morris Chestnut die recentelijk speelde in televisieseries Legends en Rosewood. Om de een of andere reden komt Dave weer in Leahs leven wat een aantal gebeurtenissen teweeg brengt. De behulpzame politieagent is Hansen, gespeeld door Holt McCallany die laatst nog een rol had in de actiefilm Run all Night. Voor Leah is het erg fijn om zo’n vriendelijke en behulpzame detective aan je kant te hebben, maar het komt te veel uit het niets. Het is één ding om een vrouw in nood te helpen, maar de manier waarop het in deze film gebeurt is niet geloofwaardig. Wat zijn Hansens beweegredenen? De film heeft te veel van dit soort momenten, te veel losse eindjes. Ook wat betreft het karakter van Carter. Waarom is Carter überhaupt ‘perfect’ en wat is er in zijn verleden gebeurd? Voor de kijker is het auto-ongeluk een gedane zaak, maar het wordt nooit officieel opgelost.
Daarnaast gaat de film te veel van de hak op de tak. De scènes zijn kort en de personages vliegen van de ene naar de andere plek. Van een uitje met vriendinnen waar wordt besproken dat Leah met Carter moet afspreken, naar dat diner met Carter. Het gaat te snel, waardoor het verhaal en de karakters niet goed worden opgebouwd en daardoor niet goed uit de verf komen. Wat dan wel fijn is, is dat je – indien je weinig tot geen voorkennis van de film hebt – door de titel volledig op het verkeerde spoor wordt gezet. Waar ondergetekende een spannende romantisch drama in handen dacht te hebben, mondt de film uit in een stalker-thriller. Dit aspect had ook veel beter uitgewerkt moeten worden. Het werd nooit eng, aangrijpend of mysterieus genoeg, omdat de acties veel te veel voor de hand lagen. De starende blik van Carter daarentegen is misschien het wel het meest intrigerende aspect op dit gebied.
Op het technische gebied valt er ook nog wel wat te zeggen. De overduidelijke horrormuziek maakt dat de film minder spannend is dan het zou kunnen zijn. Alles is zo voorspelbaar en daarnaast zijn veel momenten clichégevoelig. Ondanks al deze kritiekpunten is de film absoluut niet zo slecht als het nu lijkt. The Perfect Guy is zeker een vermakelijke film en met het interessante concept is het bijna jammer dat er zoveel mankementen zijn. De blu-ray heeft weinig extra’s te bieden behalve een ‘making of the Perfect Guy’, waarin de relatief onbekende regisseur vertelt over de film. David M. Rosenthal maakt opmerkingen die totaal niet tot de verbeelding spreken wanneer je net de film hebt gezien.