De zuivering is ondertussen een wereldwijd bekend fenomeen: één dag in het jaar start om zeven uur ’s avonds een periode van twaalf uur waarin elke vorm van criminaliteit is toegestaan en de hulpdiensten niet bereikbaar zijn, om zo het aantal zwakkeren, hulpbehoevenden en daklozen tot een minimaal aantal te beperken. Het loopt echter uit de klauwen en het maakt Amerika inmiddels tot een schande, dus vindt Senator Charlie Roan dat de jaarlijkse legale misdaadgolf afgeschaft moet worden. Daarmee jaagt ze de voorstanders van de zuivering tegen zich in het harnas en als een corrupte beveiliger een moordploeg binnen laat, moet ze haar huis ontvluchten, samen met de enige persoon die ze kan vertrouwen: hoofdbewaker Leo Barnes.
Leo Barnes probeerde tijdens een vorige zuivering (The Purge: Anarchy , de tweede film in de franchise) de moord op zijn zoon te wreken, waarmee hij zich een hoop problemen op de hals haalde door op te trekken met andere hulpeloze slachtoffers die door het noodlot op straat waren toen het startsein klonk. In een ander deel van de stad probeert een winkeleigenaar zijn eigendommen te beschermen, terwijl een van zijn trouwe klanten vrijwillig op pad gaat om mensen in nood te helpen. Zij krijgen te maken met aanvallen van onder andere moordtoeristen; buitenlanders die speciaal afreizen naar Amerika om mee te doen aan de zuivering. Uiteindelijk kruisen de wegen van deze verschillende mensen, waarna ze als één team proberen uit handen te blijven van hun belagers en deze vreselijke nacht proberen te overleven.
Deze film is inmiddels alweer de derde in de reeks en heeft voor het eerst een connectie met zijn voorloper, in de vorm van een terugkerend personage. Het is jammer dat de reeks verder niet echt een geheel vormt, want zo zijn de laatste twee delen totaal niet te vergelijken met de eerste film. Toch valt dit nieuwe deel behoorlijk in de herhaling. Hoewel er wederom allemaal nieuwe personages en verhaallijnen worden geïntroduceerd, is het verloop verder eigenlijk helemaal hetzelfde als die van Anarchy. Positief is dat niet te noemen, want dat betekent namelijk dat ook deze film een lange reeks van ongeloofwaardige toevalstreffers en voorspelbare verhaalontwikkelingen is, en dat het daarnaast een onsamenhangend geheel is vol met krankzinnig achterlijke beslissingen van de hoofdpersonen.
Daarbij helpt het ook echt niet dat eigenlijk de hele cast vreselijk slecht acteert. Eigenlijk is geen van de personages overtuigend. Alleen Elizabeth Mitchell weet het er nog wel aardig van af te brengen als de senator. Haar drijfveer en zachtaardige karakter maken wie zij is en wat zij doet. Verder zorgen de overige acteurs alleen maar voor behoorlijk wat irritatie. Dat is ook het geval bij Frank Grillo die de rol van hoofdbewaker Leo speelt. Alles wat hij zegt komt eruit alsof hij het letterlijk voorleest en daarbij valt hij ook nog ontiegelijk vaak in de herhaling. Verder is bijvoorbeeld Betty Gabriel een hele vreemde castingkeuze, want zij speelt een vrouw die de schrik van de buurt moet zijn, maar ook al kijk je met een vriendelijk gezicht nog zo boos, het is totaal niet geloofwaardig. Deze film laats maar weer eens zien hoe belangrijk goed acteerwerk is, want eigenlijk alles valt in het niet doordat deze productie ondermaats is.
Hoewel The Purge-reeks het labeltje horror meekrijgt, valt er in dit derde deel maar weinig te gruwelen. Er lopen wel wat sinistere figuren rond met enge maskers, maar eigenlijk is het geschifte groepje vrouwen in een met kerstlampjes verlichte auto de enige echte leuke toevoeging. Het idee van de moordtoeristen komt na één scène ook niet meer terug en al vrij gauw zijn ook de verklede zuiveraars niet meer in beeld. Daarnaast is deze film eigenlijk meer een actiefilm dan een horrorfilm, maar ook de actie is niet heel denderend. Er wordt wel veel geschoten en gevochten, maar alles gaat zo snel dat het helemaal niet te zien is wat er nou eigenlijk gebeurt. Bovendien heeft elke actiescène wel een vreselijk domme of voorspelbare afloop, in plaats van dat het indruk maakt.