In Rio de Janeiro, Brazilië, is het leven zwaar. Kinderen hebben zware ongezonde baantjes in het sorteren van afval en huizen staan naast de vuilnisbelt op instorten. Twee jochies vinden op een dag een portemonnee met wat geld en papieren. Wanneer de politie ze een flinke beloning aanbiedt om de portemonnee af te staan weten ze dat ze iets waardevols in handen hebben. Terwijl de jongens, inmiddels uitgegroeid tot een groep van drie, op zoek gaan naar de oorsprong van de portemonnee, zit de politie ze op de hielen. De Braziliaanse politie is echter niet zo netjes zoals wij haar in Nederland kennen.
Deze beschrijving doet je misschien direct aan Cidade de Deus (City of God) denken: jonge jongens in een arme wijk in Rio. Er zijn zeker overeenkomsten te vinden, maar Trash heeft een compleet ander verhaal en is bovendien een Britse productie. Daarnaast is ook de vertelling anders: waar in Cidade de Deus alles bij de arme bewoners afspeelt, is Trash wat meer volgens de Westerse filmregeltjes opgebouwd en worden de arme jongens afgewisseld met het verhaal achter de portemonnee. Dat maakt het verhaal iets interessanter, maar heeft als nadeel dat je toch minder meeleeft met de personages.
Wanneer de DVD start wordt je eerst ouderwets getrakteerd op een stel trailers: Unbroken, The Theory of Everything, Get On Up, I Am Ali en Blackhat. Dat zijn er een hoop dus. Gelukkig neemt het verhaal je daarna direct mee door de schattige kinderacteurs en een sterke montage, waardoor binnen enkele minuten de basis van het verhaal al staat. Voeg daar een sterke soundtrack met Braziliaanse beats aan toe en je zit er direct in. Toch kan hier niet louter met lof gesproken worden, want halverwege verliest de film zijn spanning wanneer de ontknoping van het volledige verhaal achter de portemonnee in een te rap tempo wordt verteld. De film hervat zichzelf hierna wel weer, maar dit gat in de spanning kost toch minpunten.
De kinderen vertolken hun rol als schoffies erg goed en steken scherp af tegen de plaatselijke Westerse priester (Martin Sheen) en lerares (Rooney Mara). Hoewel dit toch best flinke namen zijn is hun rol in Trash miniem: ze lijken puur gekozen te zijn om de naam, want elk andere blanke acteur had hun rol kunnen spelen. Het gegeven dat de lerares nauwelijks Spaans spreekt en de kinderen nauwelijks Engels zorgt voor verschillende leuke dialogen, die de botsing tussen twee culturen goed in beeld brengen. Naarmate de film vordert wordt steeds duidelijker dat dit ook de moraal is: bewustmaking van ongelijkheid, zowel op cultureel, intellectueel als politiek niveau. Aan de ene kant staan de arme jongens die worden gesteund door een paar Westerse altruïsten, aan de andere kant de machtige politiek en diens hulpjes. Trash laat zien hoe de jongens op hun eigen manier boven het corrupte systeem staan.
Ondanks dat het einde een beetje gezapig is weet Trash het in sommige scènes nog erg spannend te maken. We krijgen te maken met pistolen, achtervolgingen, mishandelingen, omkoperij en het criminele circuit. Sommige scènes zijn dan ook best grafisch niet geschikt voor degenen met een zwak hart – zeker als het slachtoffer een onschuldige straatjongen betreft. De hoofdrolspelers mogen dan wel onder de 12 jaar zijn (hun personage althans), de film is enkel geschikt voor 12 jaar en ouder. Je zou Trash dus kunnen zien als aan de ene kant een mockumentary, aan de andere kant een thriller.
Overigens is Trash gebaseerd op een boek uit 2010 door Andy Mulligan. Hij baseerde zijn verhaal op het werk van The Philippine Community Fund, een organisatie die strijdt voor gezonde en eerlijke levensomstandigheden in de Filipijnen. In de film is niet letterlijk een goed doel verwerkt, maar door de ‘jacht’ van de blanke machtshebber is het thema alsnog goed en symbolisch neergezet. Regisseur Stephen Daldry, die eerder Extremely Loud & Incredibly Close maakte, heeft wat dat betreft het thema kunstig in beeld gebracht. Het helpt dat er daadwerkelijk is gefilmd in Rio de Janeiro, waardoor de enorme sloppenwijken en erbarmelijke levensomstandigheden nog harder binnen komen. De montage is ook nog noemenswaardig vanwege de parallelle vertelswijze. In de zoektocht naar de afkomst van de portemonnee zien we namelijk flashbacks, die visueel gezien precies overeenkomen met het nu. Met andere woorden: de jongens bewandelen de tocht van de portemonnee in omgekeerde volgorde, en dat is creatief in beeld gebracht.
De DVD zelf bevat alleen de film, geen extra’s, en met een lelijk menu kun je navigeren naar de scèneselectie. Dat is wederom een minpuntje, want het was leuk geweest om iets meer te weten over de relatie met het boek of over de kindacteurs.
