Speciaalagent Valerian en zijn partner Laureline worden op een missie gestuurd om een wonderbaarlijk wezentje te bemachtigen dat de laatste zou zijn in zijn soort. Als ze deze uiteindelijk in hun bezit hebben gaan ze door naar de Stad van Duizend Planeten waar een volgende missie op hun wacht die hier verband mee houdt. De stad wordt bedreigt door een duistere kracht en in een race tegen de klok moeten Valerian en Laureline deze verwoestende bedreiging identificeren en elimineren om alle inwoners van de stad te kunnen redden.
De film opent sterk met de muziek van Bowie’s Space Oddity op de achtergrond terwijl er beelden voorbij komen van verschillende (buitenaardse) volkeren die aankomen bij het ruimtestation Alpha. De wezens die in beeld verschijnen zetten gelijk de toon voor de film, namelijk dat het een visueel spektakel gaat worden. Dat is dan ook direct wat deze film leuk maakt om te kijken, want het verhaal stelt helaas niet echt veel voor. Geen verrassende plotwending, ietwat chaotisch en nogal voorspelbaar zijn de woorden die omhoog komen wat het verhaal betreft.
Valerian and the City of a Thousand Planets is gebaseerd op de Franse stripboeken over Valerian en Laureline waar regisseur Luc Besson als kind al fan van was. Hij heeft gelukkig dan ook een flink budget gekregen om zijn droom waar te maken en de film over Valerian en Laureline te regisseren. Het is de duurste Franse productie ooit geworden, maar dat valt dan ook wel te zien. Hoewel het plot dus niet veel voorstelt zijn de beelden fantastisch. Door de vele verschillende levensvormen kijk je je ogen uit. Van de prachtige wezens van planeet Mül tot de gluiperig onderhandelende Doghan Daguis.
Naast de buitenaardse wezens zijn er natuurlijk ook genoeg mens(achtigen) te zien, waaronder de hoofdrolspelers. Valerian wordt gespeeld door Dane DeHaan en Laureline door Cara Delevingne. Wat acteerprestaties zijn ze aardig gelijk in deze film. Deze rol zal ze zeker geen Oscar opleveren, maar slecht is het ook zeker niet. Samen vormen ze een interessant duo om naar te kijken, met als enige nadeel dat de dialogen nog wel wat te wensen overlaten. Sowieso zit de film vol met clichématige zinnen waarbij de meest storende wel de uitspraak van Laureline is die heel dramatisch net doet alsof Valerian bijna dood gaat, terwijl dat er in de verste verte niet zo uitziet.
Naast Dane DeHaan en Cara Delevingne zien we ook nog wat andere bekende namen voorbij komen, zoals Clive Owen, Ethan Hawke en Rihanna. Op laatstgenoemde kwam erg veel kritiek en ze zou er alleen maar inzitten om de film een boost te geven en ze kan volgens menigeen absoluut niet acteren. In deze rol krijgt ze niet echt de kans om iets van haar al dan niet goede acteerprestaties te laten zien, maar het personage dat ze speelt is eigenlijk best wel leuk. Wat ons weer terugbrengt bij de leuke buitenaardse wezens die deze film kent en waar zij er één van is. Had deze recensie al benoemd hoe fantastisch de verschillende aliens zijn?
Uiteindelijk mag het dus duidelijk zijn dat je deze film niet moet gaan kijken voor het plot of de sterke dialogen. Het is ook geen korte film geworden, eigenlijk is de film misschien zelfs wel iets te lang. Door de constante snelheid en de vele actie die de film kent, verveeld deze echter nooit. De film blijft maar doorhollen op topsnelheid en mooie beelden tevoorschijn toveren, het is eigenlijk af en toe bijna te veel van het goede. Vermakelijk is Valerian and the City of a Thousand Planets daarmee in ieder geval wel en dat is natuurlijk ook belangrijk.
