Sci-fi Alfabet: Q van Quantummechanica

Sciencefictionfilms zijn er in alle soorten en maten. Van buitenaardse wezens tot robots en van mutanten tot dystopieën. Na uitgebreid het horrorgenre behandeld te hebben vonden wij het tijd om het alfabet opnieuw langs te gaan met sciencefictionfilms. Elke letter staat voor een woord waarbij we een paar typerende films hebben geselecteerd.

Het is alweer tijd voor de letter Q en dat is nooit een eenvoudige letter om iets bij te verzinnen. Toch denken we dat het ons gelukt is met het onderwerp Quantummechanica. Dit is een term die misschien wel enige verklaring nodig heeft dus hierbij een poging. Quantummechanica is de theorie die het gedrag van materie en energie met interacties van kwanta op atomaire en subatomaire schaal beschrijft. Mocht je dat nog niet helemaal begrijpen- en dat snappen we best – Quantum Mechanica beschrijft een soort quantum status, waarin het mogelijk is dat andere versies van onze realiteit bestaan, en die kunnen nog interactie met elkaar hebben ook. Laten we snel beginnen.

triangleTriangle (2009)
Jess is een alleenstaande moeder die een zoontje heeft dat autistisch gedrag vertoont, wanneer ze door een vriend (Greg) wordt uitgenodigd voor een boottocht. Ze worden hierbij vergezeld door nog een vriend van Greg genaamd Jack en een bevriend stelletje Downey en Sally dat ook nog eens een vriendin genaamd Heather meeneemt. Tijdens een plotseling storm slaat de boot om en komt Heather om het leven. Op de omgeslagen boot weet de rest het te overleven. Wanneer ze een grote oceaanlijner voorbij zien komen gaan ze aan boord, maar er blijkt helemaal niemand te zijn. Er gebeuren vreemde dingen aan boord die Jess maar niet kan verklaren. Ze vindt bijvoorbeeld haar eigen sleutels aan boord terug.

Triangle is een prachtig voorbeeld van Quantum Mechanica. De overlevenden van de bootramp zitten gevangen in een soort tijdlus. De film doet qua idee een beetje denken aan een ‘canon’ liedje. Zo heb je verschillende versies die steeds een paar seconden later starten. Datzelfde gebeurt in de film feitelijk ook, waar de hoofdpersonen op een bepaald tijdstip aan boord komen van de oceaanlijner. Maar daar zijn ze al eerder een keer aangekomen en komen ze ook later nog meerdere keren aan. Het is wat lastig uit te leggen, maar een veel beter voorbeeld van hoe dit principe werkt, is moeilijk te vinden. De film kan zich overigens ook prima in de horror of thriller hoek begeven, maar gezien het principe van de film past hij prima in het sciencefiction plaatje.

sourcecodeSource Code (2011)
Kapitein Stevens is reeds overleden helikopterpiloot, die op een missie wordt gestuurd waarin hij een terrorist moet vinden die een bom liet exploderen in de trein op weg naar Chicago. Wanneer die eerste regel je wat vreemd in de oren klinkt, dan kan dat kloppen. Stevens is inderdaad dood, maar door het programma ‘Source Code’ is hij in staat in een parallelle wereld het lichaam van een ander over te nemen gedurende de laatste acht minuten van diens leven. Het is aan Stevens om er achter te komen door wie de bom geplaatst is en dit te rapporteren zodat kapitein Colleen Goodwin kan voorkomen dat er een tweede bom zal ontploffen.

Jake Gyllenhaal speelde de hoofdrol in deze vreemde, op een soort thriller versie van Groundhog Day lijkende film. Door te switchen tussen verschillende standpunten gedurende de laatste acht minuten van zijn leven, kan Stevens er steeds meer informatie uithalen, en deze informatie weer gebruiken. De quantummechanica wordt in dit geval dus actief ingezet om de plot te beschrijven. De film was een redelijk groot succes en kreeg ook goede recensies. Een vervolg zou in de maak zijn, maar daar is verder vrij weinig over bekend geworden en het is dus de vraag of die er nog wel komt.

coherenceCoherence (2013)
Wanneer een groep vrienden gezellig bij elkaar komt voor een lekker etentje blijkt dat ook de avond te zijn dat er een komeet rakelings langs de aarde zal scheren. De gezelligheid komt al snel op gang totdat er plotseling vreemde dingen beginnen te gebeuren wanneer alle lampen uitvallen. Mensen gedragen zich ineens anders en er ligt een pakket met foto’s, waaronder een aantal die ze nog niet hebben gemaakt. Ze zullen samen moeten gaan kijken wat er dan gebeurd is.

James Ward Byrkit bedacht dat hij een film wilden maken zonder een crew en zonder een scenario. Hij koos er vervolgens voor om de film op te nemen in zijn eigen huis en bedacht het hele sciencefiction thema, puur uit noodzaak om zijn woonkamer groter te laten voelen als gewoon een woonkamer. Hij liet de acteurs vervolgens improviseren en gaf ze niets meer dan de basis beschrijving van hun personages, motivaties en de hoofd onderdelen van de plot. Het zorgde ervoor dat hij de film maakte voor een budget van slechts 50.000 dollar. De vreemde foto’s zijn een mooi voorbeeld van de quantummechanica in deze film. Deze film is vrij onbekend bij het grote publiek, maar verrassend sterk in elkaar gezet.

quantumleapBonus: Quantum Leap (1989 – 1993)
Quantum Leap vertelt het verhaal van een wetenschapper Dr. Samuell Beckett die na een mislukt experiment met een tijdmachine in het lichaam van iemand in het verleden springt. De sprongen zijn niet te controleren, maar hij moet wel steeds zorgen dat hij een probleem in zijn leven oplost, om grotere problemen in de toekomst te voorkomen. Hij wordt geholpen door zijn collega en goede vriend Albert Calavicci, die in de vorm van een hologram aan hem verschijnt in zijn verschillende sprongen. Alleen Sam ziet hem en Al weet veel te vertellen over het doel van de sprongen die Sam maakt. Dit alles door de hulp van diens handcomputer Ziggy.

Quantum Leap is misschien wel de grondlegger te noemen van Quantummechanica in films tegenwoordig. Scott Bakula, die de hoofdrol speelde in deze serie was tot die tijd nog niet erg bekend. De serie was absoluut zijn doorbraak, waarna hij wederom in een sciencefiction serie terecht kwam toen in 2001 de serie Enterprise uitkwam. De serie zat boordevol humor, drama, romantiek en natuurlijk ook sciencefiction en werd één van de top cult tv shows ooit.

Dit was alweer het sci-fi alfabet voor deze keer. Natuurlijk zijn we er over twee weken weer en dan met de letter R. Weet jij al welk thema we dan zullen gebruiken?

Geschreven door
Max Davidse werd opgevoed met de films van Herbie, Lassie en zo'n beetje het gehele oevre van Bud Spencer en Terrence Hill, toen hij op zichzelf ging wonen kwamen daar heel wat films bij. Inmiddels kijkt hij bijna alles wat los en vast zit, en speelt hij ook regelmatig games op zijn PS4 of Xbox One S.

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Gemarkeerde velden zijn verplicht *

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>

Lost Password

Please enter your username or email address. You will receive a link to create a new password via email.