Powervrouwen in – voornamelijk – Amerikaanse drama series, hebben altijd een steekje los. Tenminste, dat is het geval als ik een artikel in de nieuwste Veronica Magazine moet geloven. Is het mij nooit opgevallen of heb ik er gewoon nooit aandacht aan besteed? De sterke vrouwen hebben ‘bagage’ te over, terwijl de mannelijk helden niets ‘mankeert’. Vaak hebben de vrouwen in hun verleden te maken gehad met dramatische, ingrijpende situaties, die zij hebben overwonnen. Waarom is dit zo? Zijn de vrouwelijke personages anders minder interessant voor het publiek? In de Spinsel van deze week ga ik langs een aantal van mijn favoriete tv-series om na te gaan of dit fenomeen inderdaad aanwezig is.
De Veronica Magazine heeft het onder andere over de dramaseries Law & Order: Special Victims Unit, Bones en How to Get Away With Murder. Wat deze series met elkaar gemeen hebben, is dat de vrouwelijke hoofdrolspelers een erg sterk karakter hebben en een leidinggevende functie. Niets mis mee op het eerste gezicht. Totdat er een verhaal gecreëerd wordt waaruit blijkt dat deze vrouwen een traumatische ervaring in hun jeugd hebben meegemaakt. In Law & Order speelt Mariska Hargitay de rol van Olivia Benson, een rechercheur die door haar werk veel in aanraking komt met seksueel misbruikte meisjes. En laat Olivia zelf nou ook slachtoffer van seksueel misbruik zijn geweest, waar ze nog steeds de lasten van draagt. In Bones heeft het hoofdpersonage Temperance Brennan nog wel eens problemen in het sociale circuit, wat weer lijkt voort te komen uit het opgroeien in diverse pleegtehuizen. Wat mij wel opviel bij deze serie, is dat Temperance naarmate de serie vordert wel betere sociale vaardigheden ontwikkelt. In de laatstgenoemde serie – How to get Away with Murder – lijkt lang alles koek en ei te zijn voor het karakter Annalise Keating, de bikkelharde advocate. Maar ook zij blijkt misbruikt te zijn in haar kindertijd. Ook in mijn favoriete tv-series hebben de vrouwen in de hoofdrollen zo hun problemen. In dokter serie Grey’s Anatomy was Meredith getuige van haar moeders zelfmoordpoging. In politieserie Castle heeft rechercheur Beckett dit beroep gekozen nadat haar ouders waren vermoord. Om nog maar te zwijgen over de vrouwelijke hoofdpersoon uit de serie Stalker – die om onverklaarbare reden zomaar werd afgebroken op SBS6. Beth Davis is een politieagent die zich richt op stalker-zaken, en dat is niet zomaar. Beth had namelijk een moordzuchtig ex-vriendje dat haar hele leven op zijn kop zette. Zo zijn er ongetwijfeld nog andere series die zich aan dit fenomeen lenen. Denk aan de fantasieserie Game of Thrones. Vrijwel alle vrouwen hebben iets traumatisch meegemaakt, of maken iets mee gedurende de serie en worden daardoor uiteindelijk sterker.
Nou vraag ik mij af of er echt geen vrouwen zijn die uit zichzelf een sterk karakter hebben, zonder een traumatische gebeurtenis te hebben meegemaakt. Die iets doen omdat dat goed voelt en juist is, zonder achterliggende motivaties. Is het ergens niet raar om te denken dat vrouwelijke hoofdpersonages niet interessant zijn als zij geen drama uit hun verleden kennen? Dat zij alleen een sterke persoonlijkheid kunnen ontwikkelen wanneer zij zijn blootgesteld aan iets vreselijks? Als ik kijk naar uitzonderingen in het dramagenre, denk ik aan de Ierse serie The Fall. Gillian Anderson speelt al twee seizoenen het sterke karakter Stella Gibson, een rechercheur die achter een psychopaat aan zit. Echter liet het einde van seizoen een vaderlijke obsessie doorschemeren Een andere uitzondering is advocatenserie Suits, al is dat naar mijn idee minder drama dan de voorgaande series. Een van de hoofdpersonen is een zwarte vrouw die zich naar de top heeft gewerkt en aan het roer staat van haar kantoor. Echter ben ik pas bij seizoen drie, dus of zij nog het een en ander heeft meegemaakt is nog onbekend.Zijn er dan echt geen sterke mannelijke personages in de tv-wereld met een duister verleden? De enige die ik kon bedenken is The Green Arrow, Oliver Queen, uit de hit-serie Arrow. Oliver was een verwende tiener met rijke ouders. Totdat hij een boottochtje ging maken en vervolgens vijf jaar lang op een ‘verlaten’ eiland zat. En wat daar allemaal is gebeurd, heeft zeker littekens opgeleverd. Ik vind het te makkelijk om de bovennatuurlijke series erbij te betrekken. In The Originals en The Vampire Diaries – series die ik overigens fanatiek volg – hebben de mannelijke hoofdrollen allemaal last van een trauma uit hun verleden. Echter is er bij hen een te groot steekje los en is vooral het hoofdpersonage uit The Originals , Klaus Mikaelson, een gestoorde mafkees. De mannelijke hoofdrolspeler uit Grey’s Anatomy Derek Sheppard, heeft in het verleden wel iets meegemaakt waardoor hij ervoor heeft gekozen om arts te worden: de moord op zijn vader. Echter is dit misschien een paar keer aan bod gekomen, terwijl Merediths verleden er vaker bij wordt geroepen.
In mijn zoektocht naar mannen met een sterk karakter moest ik uitwijken naar de films en laat ik daar nu een man tegenkomen die een zeer duister verleden heeft en in het heden daar nog steeds mee worstelt. Ik heb het over Christian Grey uit de films – en de boeken – Fifty Shades of Grey. Echter is er wel een groot verschillen tussen deze man en de vrouwen die ik eerder heb besproken. Deze vrouwen hebben een beroep gekozen dat voortkomt uit het leed dat zij hebben meegemaakt. Maar nu ik films erbij heb gepakt, zien we dit fenomeen ook hier terugkomen? Dat is moeilijk te vergelijken, omdat films veel minder karakterontwikkelingen kunnen laten zien vanwege de tijdsduur. En als er dan iets ‘mis’ is met de hoofdpersoon, vrouwelijk of mannelijk, is dat veelal de aanleiding tot de film. Al geldt dit ook voor de series. Het verleden van een personage is van invloed op latere keuzes, welk beroep wordt gekozen, en daardoor in zekere mate de drijfveer voor het bestaan van een serie. Daarnaast geeft het de serie een meer dramatische toon en is dit iets wat de kijkers intrigeert.Het is dat ik een artikel las over dit fenomeen, anders had ik hier nooit bij stil gestaan. Het is wel interessant om dit na te gaan en wat precies de reden is om de sterke vrouwen in drama series een rugzakje mee te geven. Alsof vrouwen geen sterke persoonlijkheid kunnen ontwikkelen zonder een trauma te hebben of dat ze zonder minder interessant zouden zijn. De series die ik heb besproken, zijn allen series die ik kijk of weleens heb gezien. Meestal wordt het verleden van het belangrijkste vrouwelijke personage een paar keer vermeld, maar blijft het enigszins op de achtergrond tijdens de politiezaken. Totdat het verleden zich op de een of andere manier herhaalt.
De uitzonderingen zijn de vrouwen die een bijrol spelen en als ondersteuning van het team dienen. Tot op heden heb ik, naast Derek Shephard uit Grey’s Anatomy, geen mannelijke karakters kunnen ontdekken met een moeilijk verleden die een zeker nobel beroep hebben gekozen. Echter ga ik zeker mijn ogen openhouden omdat ik dit een fascinerend onderwerp vind. Ik hoor graag welke series nog meer een uitzondering zijn en of jullie series kunnen noemen waar een mannelijk karakter een dramatisch verleden kent.