Afgelopen week heb ik weer drie recensie-exemplaren ontvangen en terwijl ik de blu-rays op mijn schap tussen de andere doosjes zet, bedenk ik me dat mijn collectie eigenlijk op te delen is in twee categorieën: films die ik moest recenseren en zelf gekochte blu-rays die ik niet gekeken heb. Vandaag wil ik het eens even hebben over die tweede categorie, want waarom geef ik dan geld uit aan fysieke exemplaren van films en series, en misschien nog wel belangrijker: waarom kijk ik ze dan niet?
Om te beginnen met twee van de laatst aangeschafte exemplaren: Snow White and the Huntsman en Hansel & Gretel: Witch Hunters. Beide heb ik meegenomen toen ik kortgeleden bij de Action was. Daar hebben ze namelijk een schap waar twee stapeltjes blu-rays liggen, of ja, stapeltjes… In ieder geval dat wat daar van over is gebleven nadat menig mede-consumptiezombie er doorheen heeft zitten snuffelen. Dit keer lagen er alleen maar onbekende titels, afgezien van die twee die ik kocht, en die kostten dan vijf euro per stuk. Voor dat geld kun je het toch eigenlijk niet laten liggen? Sindsdien staan ze op mijn schap en ook al is dat naar mijn idee wel een leuke opvulling, echt zinnig is het niet.
Nog minder zinnig zijn de films die ik vorig jaar in de bioscoop zag en dusdanig goed vond dat ik ze aanschafte, maar je raadt het al: ook die staan nu onaangeraakt schouder aan schouder met mijn andere blu-rays. Twee van de films zijn Amy, de aangrijpende documentaire over Amy Winehouse, en Monty Python and the Holy Grail, die ze vanwege het 40-jarige bestaan eenmalig draaiden bij Pathé. Ook deze heb ik in huis gehaald omdat het een koopje was. Echt een zinvolle uitgave blijkt dat dus weer niet, maar soms is het ook gewoon leuk om iets fysieks te hebben van een film waar je een goede herinnering aan hebt, wat natuurlijk ook geldt voor niet-filmgerelateerde herinneringen. Precies om die reden zijn ook Monsters, Inc. en de zestigste verjaardag editie van Alice in Wonderland een deel uit gaan maken van mijn collectie.
Toch zit er wel een reden achter het feit dat ik de blu-rays niet zo snel zou kijken, namelijk: gemakzucht. Het is wel erg veel moeite om de HDMI-kabel van mijn blu-ray-speler in de televisie te doen, het schijfje in het laadje te doen, de bijbehorende afstandsbediening te zoeken en dan door de trage menu’s heen te zien komen om de film te starten. Ook een beetje mijn eigen schuld natuurlijk, want destijds heb ik beknibbeld op de aanschaf van een blu-ray-speler, maar het ligt meer aan het feit dat ik ook een Netflix en HBO abonnement tot mijn beschikking heb. Films via die platformen zijn toch wel aanzienlijk makkelijker te kijken. Tegenwoordig heb je daar niets anders meer voor nodig dan het televisiekastje, gezien sinds kort XS4ALL daarop ook Netflix beschikbaar heeft gemaakt, naast HBO wat er natuurlijk al was.
Bovendien kun je van beide platformen het aanbod op elk toestel kijken, wat de drempel heel laag maakt om een film of serie op te zetten. Zo heb ik laatst de series Orphan Black en American Horror Story er in vrij korte tijd doorheen gejaagd. Van die tweede heb ik overigens ook de eerste drie seizoenen op blu-ray gekocht nadat ik ze gezien had, puur en alleen omdat ik die serie geweldig vind en die gewoon thuishoort tussen zijn blauwe soortgenoten. Ik vraag me dan ook af of de fysieke films en series nog lang zullen blijven bestaan, want ook al vind ik het gewoon fijn om die doosjes in mijn bezit te hebben, er zijn veel praktischer oplossingen. Ook komen steeds meer films met van die UltraViolet-codes, waarmee je een gekochte blu-ray-film alsnog gewoon online kan kijken.
Zo kan ik nog wel even doorgaan met het noemen van films die ik heb gekocht en niet heb gekeken, maar als ik die allemaal wil toelichten wordt mijn spinsel minstens twee keer zo lang. Ik ben ongetwijfeld niet de enige met de neiging om een fysiek exemplaar van een film of serie te kopen die ik of al gezien heb of vervolgens nooit ga kijken. Laat in de reacties weten of jij ook zo iemand bent, dan ga ik ondertussen mijn onlangs ontvangen blu-ray kijken, waar deze week de recensie van verschijnt.
