Er is een tijd van komen en er is een tijd van gaan, en de tijd van gaan is nu gekomen voor de Spinsel-rubriek. Na een ruim jaar begint de koek een beetje op te raken en is het tijd voor iets nieuws. Het leek mij dan ook een mooie gelegenheid om in deze voorlopig laatste spinsel eens te kijken naar een aantal onderwerpen die in al die tijd voorbij zijn gekomen. Vandaag blik ik voor één keer terug op de spinsels van de andere redactieleden die een indruk hebben gemaakt, ook mij aan het denken hebben gezet of ik om een andere reden gewoon erg leuk vond om te lezen.
Om te beginnen met een spinsel van Jim en een andere van Merel, die wel een behoorlijke raakvlak hebben. Jim schreef namelijk afgelopen januari over hoe veel bioscoopgangers niet meer de aandacht bij de film kunnen houden en Merel had afgelopen februari over het dat films steeds langer lijken te duren. Twee dingen die mij ook opvallen. Ik erger me de laatste tijd steeds vaker aan anderen die tijdens de film ineens hun telefoon tevoorschijn halen, waarschijnlijk niet beseffende dat vervolgens iedereen in de zaal dat ziet, en waarschijnlijk ook stoort. Veel bioscopen, waaronder mijn vaste adres, hebben tot groot genoegen de vergunningen op orde om de verlichte bordjes van de nooduitgang uit te mogen doen, maar helaas zijn het nu steeds vaker de smartphones die de totale duisterheid verpesten. Waarom mensen op hun telefoon gaan zitten koekeloeren? Ik denk dat Merels verklaring daarvoor wel een goede van is, want de meeste films lijken tegenwoordig minimaal twee uur te duren. Dat met als gevolg dat er vaak langdradige stukken in terecht komen en mensen hun aandacht verliezen, wat steeds sneller gebeurt in onze snelle maatschappij.
Niet alleen films, maar ook series is een veel gekozen onderwerp waar ik en de andere redactieleden van Undercover-Network graag over schreven. De problemen van je afschrijven helpt, dus biechtte Sylvano aan het begin van dit jaar zijn serieverslaving op. Voorbeeld doet volgen en dus had Merel het een aantal weken later over de problemen die komen kijken bij haar serieverslaving. Nou ben ik zelf pas kortgeleden begonnen met series kijken en het mooie is dan dat je kan beginnen met series die al tot een einde zijn gekomen, om geen last te hebben van de lange pauzes tussen de seizoenen door. Al heb ik een tijdje terug de fout gemaakt om aan Orphan Black te beginnen, waarvan drie seizoenen op Netflix stonden. Die heb ik er toen letterlijk in drie dagen doorheen gejast. Maar nu is seizoen vier begonnen en zit ik elke vrijdag weer vol frustratie omdat ik een week moet wachten op een nieuwe aflevering. Mocht je je nog afvragen waar ik of wie dan ook de tijd vandaan haalt, dan heeft Max daar een prima antwoord op: die maak je daarvoor vrij.
Ook een filmavondje thuis is vaak een enorme kriem en dat is ook een probleem waar Eveline ontzettend last van heeft. Wie kent het niet: je gaat met een aantal anderen een film kijken, maar twee uur verder is er nog geen keuze gemaakt. Ik ken het fenomeen in ieder geval, zeker als het om een filmavond met de familie gaat, want uiteindelijk lopen de irritaties hoog op en is het resultaat dat er een film op staat die je eigenlijk helemaal niet wil zien. Afgezien van dat, heeft het kijken van een film thuis wel zeker een groot voordeel: je kan snacken wat je wilt! In de bioscoop ben je namelijk behoorlijk gebonden aan de standaard popcorn, chips of M&M’s, maar thuis behoren rijkelijk belegde toastjes en versgebakken bittergarnituur ineens ook tot de mogelijke opties. Dat moet ook Jim geweten hebben, want hij schreef een spinsel over waarom we überhaupt zo nodig tijdens een film moeten eten, want eigenlijk kunnen we toch wel twee uur zonder wat te snacken?
Natuurlijk is deze voorlopig laatste spinsel niet het definitieve einde van deze rubriek, maar vanaf volgende week hebben we een gloednieuwe rubriek hier op Undercover-Network. Wat dat is, blijft nog even een verrassing, maar we hopen dat we jou als lezer hebben kunnen boeien met onze spinsels en dat onze nieuwe rubriek ook goed in de smaak zal vallen. Ook namens de andere redactieleden, bedankt voor het lezen en tot volgende week!
