Elke dinsdag is de Sneak Preview vaste prik bij de Pathé. Je kunt dan in de bioscoop een film gaan kijken die nog niet in première is gegaan, maar je weet van tevoren nooit welke. In de afgelopen maand kwam er twee keer een Nederlandstalige film voorbij en wat mij dan opvalt, is dat er ontzettend veel mensen de zaal verlaten zodra het logo van het Nederlandse Filmfonds in beeld verschijnt. Ook bij niet-Nederlandse producties is dat wel het geval, maar in veel mindere maten voor zover ik het heb opgemerkt.
Dit fenomeen zie ik eigenlijk alleen op de dinsdagavond omdat je dan natuurlijk niet zelf bepaalt welke film je gaat kijken. Bij de reguliere filmvertoningen heb ik eigenlijk nog nooit meegemaakt dat ik mensen weg zag lopen. Het gekke vind ik dat mensen dat bij de Sneak Preview wel doen, want eigenlijk verwacht ik dat er voornamelijk mensen op af komen die heel veel soorten films wel kunnen waarderen of in ieder geval films die ze normaal niet kijken een kans geven. Dat is ook waarom ik deze speciale avond in de Pathé zo leuk vind, want sinds ik daar heen ga heb ik al een paar films gezien waar ik anders nooit naar toe zou gaan.
Nou vind ik zelf dat als je eenmaal bij de film zit, je ook gewoon hoort te blijven zitten tot het einde. Niet omdat ik het zo storend vind om weg te lopen onder een film, maar omdat elke film een kans verdient. Sowieso heb ik niets tegen Nederlandse films, want er zijn bijvoorbeeld genoeg thrillers die ik rustig erg goed durf te noemen, maar dat er blijkbaar zoveel mensen zijn die er wel zo’n hekel aan hebben dat ze meteen opstaan en weglopen voordat de film echt is begonnen, vind ik vreemd. Als je dan helemaal naar de bioscoop toe bent gekomen en je je vervolgens door minstens een kwartier reclames en voorstukjes hebt geworsteld, neem dan op z’n minst de moeite om een stukje van de film te kijken.
Ook al is de film nog zo slecht, ik moet en zal het af kijken. Of dat dan in de bioscoop of thuis is maakt dan niet uit. Ergens hou ik de hoop dat het nog beter wordt of er in ieder geval een moment komt die de moeite waard was om te zien, wat helaas vaak tot een teleurstelling leidt. Stel je toch voor dat hele de film weinig voorstelt maar het einde zo gigantisch vet is, wat natuurlijk een ongeloofwaardig scenario is, maar toch. Hoe kun je nou een goed oordeel vellen over een film als je halverwege al bent afgehaakt, denk ik dan. Dat blijft toch een beetje mijn gevecht, want zelfs als een film me niet kan boeien wil ik het wel af zien. Het gebeurt vaak genoeg dat ik mezelf afvraag waarom ik hemelsnaam twee uur van mijn leven heb verspilt aan een draak van een film.
Dat je halverwege een film afhaakt omdat je niet meer geboeid bent kan ik nog wel begrijpen, maar dat je een film al opgeeft voordat die begonnen is vindt ik toch wel iets vreemds. Geef een film die je normaal niet zou kijken, en in het bijzonder een Nederlands product, toch gewoon eens een kans. Tot nu toe is de wisselvalligheid van de Sneak Preview voor mij nog steeds zeker geen reden om niet meer te gaan, want ik ben blij dat ik op deze manier meer films ontdek die ik anders nooit had gekeken. Voorlopig blijf ik trouw aan op dinsdagavonden naar de bioscoop gaan om zeker een uurtje of twee mijn stoel warm te houden.
