Uit den ouden doosch: Dombo (1941)

Wanneer het winter wordt, levert een groep ooievaars een aantal baby’s af bij hun ouders in een circus. De laatste daarvan is een babyolifantje, bestemd voor mevrouw Jumbo. Helaas arriveert deze pas de volgende dag als het circus al per trein op weg is naar de volgende locatie. Het olifantje wordt Jumbo Junior genoemd. Het blijkt echter al snel dat het olifantje mega grote oren heeft en daar spotten de andere olifanten flink mee. Ze geven hem uiteindelijk zelfs de bijnaam Dombo, wat een samentrekking van ‘dom’ en zijn echte naam Jumbo is. Ook in het circus blijkt Dombo al snel voor gek gezet te worden. Als een groep baldadige jongens Dombo aanvalt, verdedigt zijn moeder hem, maar de circusdirecteur denkt dat ze dol is geworden en sluit haar op. Dombo krijgt in zijn eenzaamheid echter al snel gezelschap van de muis Timmie die niet alleen zijn vriend, maar ook zijn mentor wordt.

Gebaseerd op een boek

Nadat Pinokkio en Fantasia het eigenlijk financieel helemaal niet goed deden, probeerde Disney met Dombo de studio voor een dreigend faillissement te behoeden. De taak om het scenario te schrijven werd neergelegd bij Dick Huemer en Joe Grant. Ze baseerden hun scenario op een kort boekje genaamd Dumbo the Flying Elephant van Helen Aberson en Harold Pearl. Dit boekje uit 1939, telde slechts 36 paginas. 8 daarvan werden volledig gevuld met plaatjes. Hoe Disney op het idee is gekomen om dit boek te gaan gebruiken is niet bekend.

Echte olifanten

In 1941 begon de productie onder leiding van Ben Sharpsteen, die als belangrijkste taak had om alles zo simpel en goedkoop mogelijk te houden. Dat is op zich ook echt wel te zien, want de tekeningen in Dombo zijn echt wel een stukje minder gedetailleerd dan die in eerdere Disney films. Voor het inkleuren werd waterverf gebruikt. Toch zou het Disney niet zijn als er niet goed gelet werd op realisme. Om dit te bewerkstelligen haalden de gebroeders Disney twee echte olifanten naar de studio zodat de tekenaars het gedrag en de gelaatstrekken van de dieren beter konden vastleggen. De simpelheid van de tekeningen zorgde er tevens voor dat de tekenaars zich veel minder druk hoefden te maken om details en zich veel meer konden focussen op hun gedrag in de film.

Het korte boek zorgde natuurlijk ook voor het moeten uitbreiden van het verhaal. Toch is deze film de kortste van alle Disney klassiekers. Met een speelduur van iets meer dan een uur is het met recht een korte film te noemen. Dombo is daarnaast een van de meest geliefde personages van Disney. Met zijn onschuldig ogende uiterlijk en het feit dat het personage pesterijen overkomt is het dan ook een interessant personage. Dombo beschikt over een dosis doorzettingsvermogen die je niet vaak meer ziet in tegenwoordige films. Zijn moeder wil eigenlijk niets anders dan Dombo beschermen tegen de boze buitenwereld. Dat lukt helaas niet en Dombo staat er alleen voor. Het feit dat hij vervolgens door een muis, toch wel gezien als juist een dier waar olifanten bang voor zijn, wordt geholpen, is natuurlijk een prachtige metafoor om te laten zien dat zelfs de meest onverwachte bondgenoten kunnen bestaan.

Klein budget, maar nog steeds actueel

Dombo werd met een relatief klein budget gemaakt, gezien de problemen van de studio. De gekozen aanpak qua beelden zorgt voor een veel rauwer gevoel van de film en een betere focus op personages en verhaal. De film zit bovendien boordevol met slapstick momenten in het circus. Toch is de impact van Dombo er één op een geheel ander vlak. Voor het eerst raakt een Disneyfilm je gewoon regelrecht in je hart. Hoe herkenbaar is het niet om het buitenbeentje te zijn; het pispaaltje als het ware, dat net iets anders is dan een ander en daarom door een hele groep wordt uitgekotst. Hoe mooi is het dan om te zien dat juist dat pispaaltje het ver schopt.

Het thema van deze film zorgt ervoor dat inmiddels bijna 80 jaar na dato, de film nog steeds actueel is. Het is dan ook niet voor niets dat Dombo recentelijk opnieuw is uitgebracht in een nieuw jasje. Disney is daar sowieso veel mee bezig de laatste tijd en gooit het nu over een meer realistisch ogende boeg. Toch heeft deze oude versie van Dombo beduidend meer sfeer. Een aantal belangrijke momenten uit het origineel zijn in de nieuwe versie ook best flink veranderd. Dombo kan nog steeds prima mee.

Geschreven door
Max Davidse werd opgevoed met de films van Herbie, Lassie en zo'n beetje het gehele oevre van Bud Spencer en Terrence Hill, toen hij op zichzelf ging wonen kwamen daar heel wat films bij. Inmiddels kijkt hij bijna alles wat los en vast zit, en speelt hij ook regelmatig games op zijn PS4 of Xbox One S.

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Gemarkeerde velden zijn verplicht *

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>

Lost Password

Please enter your username or email address. You will receive a link to create a new password via email.