Ga er deze zondag maar eens lekker voor zitten, best weer om naar buiten te gaan is het toch niet. Wij hebben namelijk wel een hele gezellige en grappige animatiefilm uit de oude doos gehaald: Tom en Jerry: The Movie. Het fijne is dat de film mooi op Netflix te bekijken is. Wanneer de baasjes van Tom gaan verhuizen, blijven hij en muisje Jerry onbedoeld achter. De twee altijd ruziënde tegenpolen zijn nu op elkaar aangewezen en moeten zich zien te redden op straat. Wanneer ze in contact komen met het ‘weesje’ Robyn, slaan Tom en Jerry de klauwen ineen om achter de waarheid te komen over haar vader en gemene tante.
Tom & Jerry is nostalgie
We zijn allemaal wel bekend – in ieder geval de iets oudere generaties onder ons – met de korte sketches tussen Tom de kat en een muis Jerry. Enkel op muziek werden de twee in hun dagelijkse leven gevolgd, wat altijd uitliep in ruzies, achtervolgingen, dikke bulten op het hoofd en veel ellende. Deze film uit 1992 begint het zelfde: rennen, gekkigheid met muziek die perfect past bij de acties. Daarna – en dat kan erg persoonlijk zijn – gaat het ietwat bergafwaarts. De titelkarakters kunnen namelijk opeens praten! Zoals ze zelf zeggen vonden ze dat alleen nooit nodig omdat de ander toch ’te dom’ zou zijn. Ook is het een mooi discussiepunt om het te hebben over de daadwerkelijke stemmen die Tom en Jerry inspreken. Richard Kind (stem van Bing Bong van Inside Out) spreekt de kat Tom in, en Diana Hill was verantwoordelijk voor het inspreken van muis Jerry. Waarschijnlijk hebben velen wel een idee hoe deze twee druktemakers moeten klinken. Of dat idee gelijk is aan hoe de voice actors het doen, is een goed gespreksonderwerp.
Tom en Jerry: The Movie was de eerste lange speelfilm over deze kat en muis. Daarna heeft het 25 jaar geduurd voordat Tom en Jerry weer op het grote scherm verschenen. De allereerste keer dat Tom en Jerry hun opwachting maakte, was in 1940. Voor het mannelijke duo Joseph Barbera en William Hanna was dit het begin van een succesvolle carrière. De heren brachten onder andere ook The Flintstone, Scooby Doo, The Smurfs en The Jetsons. Hanna-Barbera Production was echter enkel een creatieve consultant bij deze film en het waren twee andere bedrijven die de film in 1992 tot stand brachten. Helaas met iets minder succes. Zo was er onder andere kritiek op de dialogen, het stemacteerwerk en de muziek.
Zodra Tom en Jerry uit hun huis worden verjaagd, lijkt het niet meer op de bekende Tom en Jerry-verhalen. Zo kunnen ze opeens praten, komen er muzikale nummers voorbij en gemeneriken. Kortom een compleet andere verhaallijn. Ergens is dat ook logisch, want hoe kan je anders een anderhalf uur durende film maken? De muzikale nummers zijn echter tenenkrommend. De eerste is nog wel leerzaam voor Tom en Jerry: op straat moet je een vriend hebben om te overleven. Uiteindelijk worden ze ook vrienden, al is het vrij moeizaam, zodra ze het zelfde doel hebben. Dit komt wel overeen met de korte sketches. Tom redde Jerry ook altijd van de gemene en enge buurhond.
In deze film komt de buurhond in de vorm van een op geld beluste tante. Robyn Starling (Anndi McAfee) woont samen met haar tante als Robyns vader dood blijkt te zijn. Het is enkel de vraag of dit zo is en met welk doel de gemene tante voor Robyn wilt ‘zorgen’. Zowel Tom als Jerry ruiken onraad en komen in diverse situaties terecht om de waarheid te ontrafelen. Om hier achter te komen, maken we kennis met andere karakters die een kleine rol hebben, zoals de buikspreker/kapitein Captain Kiddie.
Tom & Jerry: The Movie is een echte kinderfilm, maar de kinderen van nu zullen er anders tegenaan kijken dan de kinderen van toen. Voor hen die in 1992 kind waren, is de film nostalgisch en zal het daarom aanspreken. Ondanks de redelijk grote verschillen, zien Tom en Jerry er hetzelfde uit en is hun houding naar elkaar toe gelijk. De film heeft geen slecht plot, maar deze twee karakters werken beter in korte sketches zoals we het kennen.
