Het is verbazingwekkend hoeveel tijd we tegenwoordig doorbrengen met het kijken naar een beeldscherm en hoeveel verschillende dingen we dan zien. De redacteuren van de Film-, Serie- en Game-afdeling zien dit echter als een pluspunt en daarom vertelt iedere woensdag een redacteur iets over zijn of haar week in beeld. Deze week is het de beurt aan Merel die een week vol verrassingen had.
Mijn week in beeld begon op dinsdag met de sneakpreview bij Pathé. Dit is een beetje de vaste prik op dinsdagavond en dus ben ik bijna elke dinsdag in de bioscoop te vinden. Het is altijd weer een verrassing welke film het wordt, maar meestal hebben we op voorhand wel al een paar hints gekregen en kunnen we het wel aardig goed inschatten. Deze week was de film The Big Sick aan de beurt. Een romantische komedie die gebaseerd is op het waargebeurde liefdesverhaal van comedian Kumail Nanjiani en zijn vrouw. Nou hou ik best wel van een leuke romcom en ik keek er dan ook naar uit, maar mijn mannelijke filmvrienden zaten er niet echt op te wachten.
The Big Sick bleek echter een grote verrassing, want hoewel er de nodige drama en romantiek voorbij kwam, was vooral de komedie overheersend. Ook de mannen hebben zich enorm vermaakt en vonden de film verrassend leuk. Een uitgebreide recensie van de film volgt nog rond de officiële releasedatum (3 augustus), maar ik kan nu alvast zeggen dat het zeker een aanrader is. Een positieve verrassing dus, maar helaas gold dat niet voor mijn volgende beeld-ervaring. Ik had de trailer gezien van de nieuwe Netflixserie Glow en die sprak mij zeer aan. Omdat ik het toch wel weer eens tijd vond voor een nieuwe goede serie besloot ik hier dus maar eens aan te beginnen.
Nou staat Netflix bekend om zijn goede films en series en vol verwachting, ook na de interessante trailer, zette ik de eerste aflevering aan. Ik was nog niet echt heel lang aan het kijken toen ik me al een klein beetje begon te ergeren aan het overdreven hoofdpersonage. Nou worden series naarmate ze vorderen vaak wel iets beter, dus hoewel ik op het einde van de eerste aflevering niet echt enthousiast was zette ik toch de volgende op. Helaas werd de serie er zeker niet beter op in de tweede aflevering. Overdreven, voorspelbaar en saai. Dat zijn eigenlijk de enige dingen die ik er over kan zeggen. Na twee afleveringen ben ik dus maar gestopt, duidelijk geen serie voor mij.
Gelukkig had ik nog een mooie blu-ray binnengekregen om te recenseren: de film Hidden Figures. Een prachtige film over drie Afro-Amerikaanse vrouwen die in de jaren 60 voor de NASA werken. Ook deze film is gebaseerd op een waargebeurd verhaal en brengt een prachtig stukje geschiedenis. Het is een heerlijke feel-goodfilm die vol positieve boodschappen zit en steengoed in elkaar zit. Ook weer een aanradertje dus. Tot slot dan de laatste verrassende film die ik deze week zag. De verrassing was deze keer niet positief of negatief te noemen eigenlijk, ik was vooral verbaasd over het punt dat de film zo populair was en zoveel Oscars won. Ik heb het dan over de film La La Land.
Afgelopen zaterdag hadden ze hier in Arnhem namelijk iets leuks op het programma staan: de parkbioscoop. In park Presikhaaf werd een groot bioscoopscherm neergezet en tegen zonsondergang draaide ze daar de film La La Land. De ervaring van het kijken in de openlucht op je klapstoeltje met een dekentje is alleen al erg leuk natuurlijk en zeker voor herhaling vatbaar. Ook de film vond ik zeker wel leuk en ik heb er met plezier naar gekeken, maar na afloop had ik wel zoiets van: ‘waarom heeft deze film zoveel Oscars gewonnen?’. Ja ik heb me vermaakt en het is een prima musical, maar of ik hier nou de beste filmprestaties in heb gezien? Nee, niet direct.
