Sinds ik ben begonnen met een parttime baan is mijn overvloed aan vrije tijd wat beperkter geworden. Desondanks heb ik nog genoeg tijd om te genieten van films, series en games. Het is in deze mate eigenlijk zelfs beter voor me, aangezien ik eerst nog wel eens hele slechte films keek, omdat ik al het goede van de week al gezien had. Nu moet ik af en toe al voorzichtig de keuze maken om me meer op kwaliteit te richten en als ik straks meer uren ga werken, zal dat alleen maar erger worden. Soms kan ik me hier even lekker ongenuanceerd druk om maken. Kan ik straks nog wel genoeg zien wat ik wil zien en spelen wat ik wil spelen? Geheel tegen deze gedachtegang in ben ik deze week een serie gaan kijken die ik al twee keer eerder gezien heb. Toen ik probeerde een vriend te overtuigen dat hij het eens een kans moest geven, werd ik wederom enthousiast en verdween zelf ook weer in de diepe krochten van het binge-watchen.
De serie waar het in dit geval over gaat is de anime Katekyo Hitman Reborn. Een heerlijke shonen anime met een goed verhaal, leuke personages, interessante krachten en coole gevechten. Denk een beetje aan een Naruto vibe met een maffia tintje en nog wat andere invloeden. Het is moeilijk te omschrijven, maar het is misschien wel de meest underrated anime die ik ken. Veel vrienden die kunnen genieten van hetzelfde genre lijken deze serie altijd te hebben overgeslagen en dat is zonde. Het is echter wel begrijpelijk, want de eerste twintig afleveringen zijn echt om te janken. Doordat de serie in eerste instantie begon als een soort slapstick-comedy, haken veel kijkers al snel af. Toen de schrijvers later het inzicht kregen dat er veel meer potentie in hun wereld zat, hadden velen de serie helaas al opgegeven. Zelfs ik geef toe dat ik me daar doorheen heb geworsteld, omdat een vriend op de middelbare school me op het hart drukte dat het echt de moeite waard is.
Hopelijk zijn er hier lezers die van anime houden die mij net zo op mijn woord willen geloven. Als je series in de trant van Naruto, Bleach, Hunter x Hunter of Dragonball Z kan waarderen, zou ik dit echt een kans geven. Zelf ben ik voor de derde keer begonnen en het is opnieuw verslavend. Het laat je toch nog eens nadenken over de eerdergenoemde beslissing om nu meer te focussen op kwaliteit. Had ik deze serie niet gemist als ik het na vijf afleveringen had afgekeurd door een gebrek aan tijd? En is het een nuttige besteding van mijn tijd om iets wat ik al twee keer gezien heb nog een keer te kijken? Het maakt me blij en ik geniet ervan, maar ik had ook iets nieuws kunnen ontdekken. Het is iets wat me bezig kan houden als liefhebber van entertainment media. Mijn vrije tijd zal steeds minder worden, terwijl de hoeveelheid kwalitatieve entertainment steeds harder lijkt te groeien. Sterke games die elkaar snel opvolgen, meerdere goede films die in dezelfde periode uitkomen en ik het liefst allemaal in de bioscoop zou zien, maar de beperkingen van tijd en geld die in de weg zitten.
Natuurlijk zijn er ook nog andere zaken in het leven, zoals tijd doorbrengen met vrienden en familie of het najagen van een sportieve of creatieve passie. Het is misschien dan ook wat overdreven om hier zoveel over na te denken, maar laten we het ook niet af doen als onzin. De meesten van ons zijn hier omdat we niet gewoon af en toe een slechts filmpje kijken voor de pret, we spelen niet af en toe een gamepje hier en daar, het zijn echte passies waar we zoveel plezier uithalen dat het echt een belangrijke rol is gaan spelen in ons leven. Dat mijn gedachten dan af en toe afdwalen tijdens een shift in het callcenter, kan ik mezelf ook niet kwalijk nemen. Het is dan ook een heerlijke droom dat ik op een dag van mijn hobby mijn beroep kan maken. De klassieke dooddoener is niet anders dan de waarheid en een cliché is vaak een cliché voor een reden.
De laatste tijd ben ik dan ook serieus gaan overwegen om niet fulltime te gaan werken, tenzij ik met één van mijn passies aan de slag kan. Natuurlijk is dit alleen mogelijk als het me lukt om rond te komen in die situatie. Als dat kan met een vierdaagse werkweek of minder zou dat mijn voorkeur hebben. Aan de ene kant om mezelf ruimte te blijven geven voor ontwikkeling op verschillende gebieden, een mooi argument tijdens sollicitaties wanneer met sceptische blik wordt gevraagd “wat je dan in godsnaam met die overige vrije uren gaat doen”. Aan de andere kant omdat ik mijn vrije tijd echt waardeer. Omdat ik graag blijf kijken en spelen, omdat ik het liefst erover blijf schrijven en omdat ik tijd doorbrengen met vrienden en familie echt waardevol vindt. Het zijn ervaringen die ik serieus neem en waar ik graag extra tijd voor vrij maak. Het is zonde, maar dit wordt vaak gezien als gebrek aan ambitie of prioriteiten. Als andere lezers die in dezelfde leeftijdscategorie vallen hier wel eens over nadenken, ben ik benieuwd wat zij hier van vinden. Laat dan ook gerust hieronder je mening achter. Tijd om deze ontspoorde column op een koude winterdag af te sluiten met de wens dat iedereen de komende periode zal genieten van de feestdagen. Tijd om de volgende aflevering Hitman Reborn op te zetten!
